เนื้อเพลง วสันต์ครวญ - ชาญชัย บัวบังศร

วสันต์ฤดู
พร่างพรูฝนฉ่ำ
เมฆลอยลดลงต่ำ
ฝนจึงหลั่งพรำตกตามฤดู
ฟ้าทะมึนฝนหล่นพราวพรู
พรำโดนต้นไม้โอนลู่
หล่นพรูจากฟ้าสู่ดิน
สายฝนพราวพรู
เมฆดูทึบกั้น
หลั่งเป็นสายดั่งม่าน
น้ำตาหลั่งมา
จากฟ้าไหลริน
ฝน..พรำน้ำฉ่ำแดนดิน
พาเย็นฉ่ำชื้นไปสิ้น
แผ่นดินแผ่นฟ้าทมึน
ใครทำให้ฟ้า..

น้ำตาไหลหลั่งคร่ำครวญ
ซ้ำยังไห้หวนร่ำร้องครืนๆ
ฟัง..ดั่งเสียงฟ้าสะอื้น
หลับตาผวาพลิกตื่น
ตื้นตันสุดร้าวรัญจวน
วสันต์ครางครวญ
ป่วนใจเหลือบ่า
ป่านฉะนี้แก้วตา
คงครวญผวา
เมื่อคราวฟ้าครวญ
ฝน..เอยฝนหลั่งกรำสรวล
คงครวญสั่งฟ้ายามพราก
เมื่อยามจากฟ้ามาดิน..