บ้าน.เราเหงาจนเจียนบ้า.
ใคร.จะมา.รู้ใจเราได้.
มี.สิ่งใดหนอจึงระทม...
บ้านออกใหญ่โต
แสนโก้งามตา
มัน.น่าสุขสม.
.ผู้คนมากมี เนื้อที่มากจม
แต่ตรมไม่เว้นวาย.....
จะ.รวยแสนรวยมากล้น.
เรา.นั้นหรือก็คนจนได้.
นอน.ต้องนอนร้องไห้ทุกคืน
เขาแอบไปมี
บ้านเล็กมากมาย
ทิ้งเราให้กล้ำกลืน..
สามคืนสี่คืน.ถึงกลับบ้านที
อย่างนี้ใครเขาทน.....
ค่ำ.คืนเห็นบ้านหลังหนึ่ง.
ซึ่ง.เขานั้นแสนยากจน.
ยัง.อดทนช่วยกันหากิน.
เย็นกลับบ้านมา
เขาเฝ้าหยอกล้อ
พะนอกันอยู่อาจินต์..
ต่างกับบ้านเรา
ห่างราวฟ้าดิน
แต่เรากินน้ำตา
ใคร.จะมา.รู้ใจเราได้.
มี.สิ่งใดหนอจึงระทม...
บ้านออกใหญ่โต
แสนโก้งามตา
มัน.น่าสุขสม.
.ผู้คนมากมี เนื้อที่มากจม
แต่ตรมไม่เว้นวาย.....
จะ.รวยแสนรวยมากล้น.
เรา.นั้นหรือก็คนจนได้.
นอน.ต้องนอนร้องไห้ทุกคืน
เขาแอบไปมี
บ้านเล็กมากมาย
ทิ้งเราให้กล้ำกลืน..
สามคืนสี่คืน.ถึงกลับบ้านที
อย่างนี้ใครเขาทน.....
ค่ำ.คืนเห็นบ้านหลังหนึ่ง.
ซึ่ง.เขานั้นแสนยากจน.
ยัง.อดทนช่วยกันหากิน.
เย็นกลับบ้านมา
เขาเฝ้าหยอกล้อ
พะนอกันอยู่อาจินต์..
ต่างกับบ้านเรา
ห่างราวฟ้าดิน
แต่เรากินน้ำตา
จบเนื้อเพลงวิมานระทม - สุนารี ราชสีมา