เนื้อเพลง สักวัน - แมน มณีวรรณ

หมดเวรหมดกรรม
ต้องจำตัดใจ
ต่างคนต่างไป
ไม่มีอะไรผูกพัน
เลิกกันก่อน
แค่ตอนที่เป็นแฟนกัน
ก่อนที่จะถึงขั้น
มีอันร่วมหมอนนอนเคียง
.ถ้าถึงขั้นนั้นบ้านคงจะร้อน
เมื่อเข้าห้องนอน
ต้องนอนห่างคนละเตียง
เพราะรู้ว่า
ใจเธอไม่เคยเอนเอียง
ไม่พร้อมจะเป็นคู่เคียง
แค่เพียงเธอจำใจยอม
.ใจเขาไม่อยู่กับเรานี่หนา
ถึง จะได้ตัวมา
ดั่งได้ขอนไม้ผอมๆ
ได้ตัวเธอไว้
แต่ใจเธอยังไม่พร้อม
เหมือนเด็ดดอกพยอม
มาหอมแต่กลิ่นมันหาย.
.เมื่อเขามอบใจให้ชายอีกคน
ก็ป่วยการทน
ให้คนเหยียบใจสลาย
ถึงจะได้
ตัวเธอมานอนเคียงกาย
สักวันคงไม่วาย
เธอคงต้องไปจากฉัน
ใจเขาไม่อยู่กับเรานี่หนา
ถึง จะได้ตัวมา
ดั่งได้ขอนไม้ผอมๆ
ได้ตัวเธอไว้
แต่ใจเธอยังไม่พร้อม
เหมือนเด็ดดอกพยอม
มาหอมแต่กลิ่นมันหาย.
.เมื่อเขามอบใจให้ชายอีกคน
ก็ป่วยการทน
ให้คนเหยียบใจสลาย
ถึงจะได้
ตัวเธอมานอนเคียงกาย
สักวันคงไม่วาย
เธอคงต้องไปจากฉัน