ท่ามกลาง
ฟากฟ้า มัวหม่น
ลิ่วลม หลั่งฝน โปรยทั่ว
เยือกเย็น ชีพเฉา เมามัว
จิตใจไหวหวาดกลัว
หวั่นฟ้าคำราม ลั่น
.โรจน์เรือง
แปลบแสง ฟ้าผ่า
ล่องลม ลิ่วมาเสียงสนั่น
โอ้ลม หนอลมพัดคืนวัน
โบกโบยเพียงไหนกัน
พัดจนไม่รู้วัน สงบเอย
ต้องลม เหล่าไม้ เอนลิ่ว
ลู่ใบ ลุ่ยพลิ้ว ปลิวว่อน
จิตใจ อ่อนท้อ อาทร
ด้วยลมพัดโบกว่อน
ล่องหนวนเวียน ไป
.อย่าเป็น
อย่างสาย ลมเล่า
เปลี่ยนแปลง
ซึมเซาเหลิงรักใหม่
โอ้ลม หนอลม
พัดเลยไป
โลกเคยรู้ฉันท์ใด
แล้วคง สุขสมใจ ยิ่งเอย
ฟากฟ้า มัวหม่น
ลิ่วลม หลั่งฝน โปรยทั่ว
เยือกเย็น ชีพเฉา เมามัว
จิตใจไหวหวาดกลัว
หวั่นฟ้าคำราม ลั่น
.โรจน์เรือง
แปลบแสง ฟ้าผ่า
ล่องลม ลิ่วมาเสียงสนั่น
โอ้ลม หนอลมพัดคืนวัน
โบกโบยเพียงไหนกัน
พัดจนไม่รู้วัน สงบเอย
ต้องลม เหล่าไม้ เอนลิ่ว
ลู่ใบ ลุ่ยพลิ้ว ปลิวว่อน
จิตใจ อ่อนท้อ อาทร
ด้วยลมพัดโบกว่อน
ล่องหนวนเวียน ไป
.อย่าเป็น
อย่างสาย ลมเล่า
เปลี่ยนแปลง
ซึมเซาเหลิงรักใหม่
โอ้ลม หนอลม
พัดเลยไป
โลกเคยรู้ฉันท์ใด
แล้วคง สุขสมใจ ยิ่งเอย
จบเนื้อเพลงสายลม - เพลงพระราชนิพนธ์