ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมน้องนาง
ลืมสาวท่ายาง
อำเภอหนึ่งเมืองเพชรบุรี
ลืมสิ้นคำหวาน
ลืมน้ำตาลว่าหวานเหลือที่
เคยลงเรือพร่ำวจี
ก่อนนี้ที่แก่งกระจาน
ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมรักเรา
ลืมแม้งานเขา
เดือนห้าเมื่อหน้าสงกรานต์
เคยเที่ยวเขาหลวง
สองเราจุดธูปอธิษฐาน
ต่อหน้าองค์พระประธาน
สุขสำราญกันอยู่สองคน
พี่เด็ดลั่นทม
แซมเสียบผมน้องยังจำได้
น้องก็เอียงอาย
หวั่นในหัวใจสุขล้น
แต่มาบัดนี้
เหลือเพียงรอยร้าวกมล
ไม่เห็นร่างพี่มายล
แห่งตำบลเมืองเพชรบุรี
ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมความหลัง
ลืมสาวท่ายาง
ใครคนหนึ่งปวดช้ำฤดี
น้ำตาหลั่งไหล
ปวดหัวใจเพราะคิดถึงพี่
ถึงแม้จะนานหลายปี
จะรอพี่กลับมาท่ายาง..
.....ดนตรี.....
..ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมความหลัง
ลืมสาวท่ายาง
ใครคนหนึ่งปวดช้ำฤดี
น้ำตาหลั่งไหล
ปวดหัวใจเพราะคิดถึงพี่
ถึงแม้จะนานหลายปี
จะรอพี่กลับมาท่ายาง..
พี่คงจะลืมน้องนาง
ลืมสาวท่ายาง
อำเภอหนึ่งเมืองเพชรบุรี
ลืมสิ้นคำหวาน
ลืมน้ำตาลว่าหวานเหลือที่
เคยลงเรือพร่ำวจี
ก่อนนี้ที่แก่งกระจาน
ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมรักเรา
ลืมแม้งานเขา
เดือนห้าเมื่อหน้าสงกรานต์
เคยเที่ยวเขาหลวง
สองเราจุดธูปอธิษฐาน
ต่อหน้าองค์พระประธาน
สุขสำราญกันอยู่สองคน
พี่เด็ดลั่นทม
แซมเสียบผมน้องยังจำได้
น้องก็เอียงอาย
หวั่นในหัวใจสุขล้น
แต่มาบัดนี้
เหลือเพียงรอยร้าวกมล
ไม่เห็นร่างพี่มายล
แห่งตำบลเมืองเพชรบุรี
ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมความหลัง
ลืมสาวท่ายาง
ใครคนหนึ่งปวดช้ำฤดี
น้ำตาหลั่งไหล
ปวดหัวใจเพราะคิดถึงพี่
ถึงแม้จะนานหลายปี
จะรอพี่กลับมาท่ายาง..
.....ดนตรี.....
..ป่านฉะนี้
พี่คงจะลืมความหลัง
ลืมสาวท่ายาง
ใครคนหนึ่งปวดช้ำฤดี
น้ำตาหลั่งไหล
ปวดหัวใจเพราะคิดถึงพี่
ถึงแม้จะนานหลายปี
จะรอพี่กลับมาท่ายาง..
จบเนื้อเพลงสาวท่ายาง - กาญจนา มาศิริ