เนื้อเพลง สาวนาขาดรัก - ลาวัณย์ จันทร์เพ็ญ

เอาเด้อมองเห็นฟ้า
เป็นลายปลาโด
มันหลดเกี้ยวปลาข่าย
นางคอยท่าอ้ายใจตั้งต่อหา
นาท่งกว้างข้าวแก่ฮวงเหลือง
ลำเฟืองเอนเอียง
เมื่อลมมาต้อง
หัวลมล่องตีมาถี่ๆ
ใบวีข้าวกั้ว
ตัวน้องสั่นหนาว
ลมแฮงน้าวไกลเขตยามฝน
กังวลหัวใจ
ปล่อยไปตามช่วง
เห็นฮวงข้าวลมตีปิ้นไป่
รักไกลจากแล้ว
เห็นข้าวจ่อรวง
.ในทรวงขาดรักมันแย่
คงตายแน่ลมหนาวพัดมา
คร่ำครวญหาพี่
น้องนี้คอยอยู่บ้านนา
นั่งเหม่อมองหา
พี่มาทุกเวลายังคอย
กินข้าวแสลง
กินแกงนับวันจะกร่อย
เฝ้านั่งตาลอย
รักข้าที่คอย
แล้วมาลอยเลือนไกล
ทนหมองไหม้คนไกลบ่ตาว
ทนหมองไหม้คนไกลบ่ตาว
เจ็บปวดรวดร้าว
คือผ่ำใส่หนอง
ลมลวงต้องใจอ่อนตามลม
ผสมความหนาว
เยือกเย็นมาใกล้
เขาไกลแล้ว
แต่ตอนสงกรานต์
มาทอดผ้าป่าป๋านาท่งกว้าง
เป็นเหี่ยบ่คืน
กล้ำกลืนฝืนทนเป็นห่วง
ข้าวออกรวงทรวงข้าแสนตรม
พอแต่ข้าวออกรวง
ทุ่งกว้างข้าวสวยอร่าม
ชูช่อจากกองามๆ
ใกล้หนองน้ำนกน้อยบินจร
ผีเสื้อหลายหลากมากสี
ต่างมีสุขกันบินร่อน
สาวนายิ่งใจอาวรณ์
ยืนใกล้ดอนฟังเสียงลมโชย
โอย..โอย..นอ
ข้าวที่กอก็จะแก่เหลือง
อ้ายหลดไปฟุ้งเฟื่อง
อยู่ในเมืองพบสาวคนงาม
นั่งน้ำตารินไหล
ยิ่งน้อยใจเห็นข้าวอร่าม
เสียงลมเหมือนเสียงประณาม
สุดจะห้ามน้ำตาไม่ทัน
อดทนกลั้นลมหนาวน้าวส่ง
ลมลงสู่ใต้ใจน้องห่วงชาย
ปีกลายน้องพี่
ถิ่นนี้เราเคยสุขสันต์
ดั่งเมืองสวรรค์
รักกันเหมือนจะกลืนกิน
ไปลับไปลาจากนาลืมถิ่น
น้ำตาร่วงริน
เฝ้าถวิลนับวันคอยพี่มา
คอยตั้งตานับเวลาคืนแดน
ลืมลงนะพี่
คนที่เฝ้าคอยหวงแหน
ลำบากสุดแสน
ห่วงแฟนแสนจะทรมาน
ลมหวิวพัดเย็น
คิดเห็นแต่หน้า
มองข้าวในนา
หวั่นอุรา
แสนที่ใจตรมตรอม
นั่งซอมเหมือนสายลมเย้ย
นั่งซอมเหมือนสายลมเย้ย
อุกจังเลยเพราะน้องเป็นห่วง
ข้าวออกฮวงทรวงขาดรักแท้
มันแปรปิ้นได้จั่งได๋
ได้ซู้ใหม่ไลลาแฟนเก่า
ละไปหลงมัวเมาอยู่ไสอ้าย
อยู่ไสอ้าย