เนื้อเพลง สาวบึงกาฬ - อรวี สัจจานนท์

จากบึงกาฬ
ฝั่งของหนองคาย
ห่วงคนไกลลืมคำเว้าวอน
คำว่าฮัก
สัญญาจารึกอักษร
ก่อนจากจร
สู้งานเพื่อวันของเรา
ลืมโขง
หลงโค้งฟ้ายามแลง
แดดทอแสงเป็นสีเศร้าเศร้า
เก็บใบยา
คอยท่าด้วยใจเหงาเหงา
คึดฮอดวันเก่าเก่า
เคยมีเราสอง
สาวเมืองบึงกาฬ
ยังมั่นต่อคำสัญญาเสมอ
กอดความฝัน
ละเมออยู่ล่องล่อง
กล่องแดนใจปิดตาย
ถ้าอ้ายแน่นหนัก
บ่ให้ไผ
เข้ามาแบ่งฮักเป็นสอง
อ้ายคนเดิมยังเป็นเจ้าของ
สี่ห้องหัวใจ
ฝากลำโขงส่งใจฮ้องสั่ง
คนอยู่หลังฝากฮักถามไถ่
คนงามงาม
หว่านคำถามอ้ายไว้ไซร้
สัญญาใจเคยให้
อ้ายลืมแล้วบ่

สาวเมืองบึงกาฬ
ยังมั่นต่อคำสัญญาเสมอ
กอดความฝัน
ละเมออยู่ล่องล่อง
กล่องแดนใจปิดตาย
ถ้าอ้ายแน่นหนัก
บ่ให้ไผ
เข้ามาแบ่งฮักเป็นสอง
อ้ายคนเดิมยังเป็นเจ้าของ
สี่ห้องหัวใจ
ฝากลำโขงส่งใจฮ้องสั่ง
คนอยู่หลังฝากฮักถามไถ่
คนงามงาม
หว่านคำถามอ้ายไว้ไซร้
สัญญาใจเคยให้
อ้ายลืมแล้วบ่