......................
แดดร้อนตอนสาย
สาดส่องปลุกกาย
ปลุกกายของอ้ายขี้เมา
เพิ่งรู้ฤทธิ์เหงา
ลองริแกล้มเหล้า
ขอเมาแล้วค่ำคืนนี้
เมืองหลากวิถี
ความหมายมากมากมี
รักมีเพียงที่รู้สึก
รู้สำนึกถึงจิตใจ
แค่ฉันว้าเหว่
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
ก่อนฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทาง
ยามราตรีด้วยสีนีออน
ย่ำริมทางเท้าสาบกลิ่นคนคาว
ดาวคนเมืองมีเรื่องหลายหลาก
เข้าใจยากจนจิตใจของฉันอ่อนแอ
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
......................
กว่าฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทาง
ใจของตนต้องหม่นหมองไป
ไม่ผิดใช่ไหมหลงเชื่อเพื่อใคร
มาเข้าใจมากกว่าที่เห็น
สิ่งที่ซ้อนเร้นคับแค้นลำเข็ญ
ยากเอ่ยจากคนไร้ค่า
จึงขอที่หมาซุกหัวนอนก่อนรุ่งราง
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
แดดร้อนตอนสาย
สาดส่องปลุกกาย
ปลุกกายของอ้ายขี้เมา
เพิ่งรู้ฤทธิ์เหงา
ลองริแกล้มเหล้า
ขอเมาแล้วค่ำคืนนี้
เมืองหลากวิถี
ความหมายมากมากมี
รักมีเพียงที่รู้สึก
รู้สำนึกถึงจิตใจ
แค่ฉันว้าเหว่
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
ก่อนฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทาง
ยามราตรีด้วยสีนีออน
ย่ำริมทางเท้าสาบกลิ่นคนคาว
ดาวคนเมืองมีเรื่องหลายหลาก
เข้าใจยากจนจิตใจของฉันอ่อนแอ
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
......................
กว่าฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทาง
ใจของตนต้องหม่นหมองไป
ไม่ผิดใช่ไหมหลงเชื่อเพื่อใคร
มาเข้าใจมากกว่าที่เห็น
สิ่งที่ซ้อนเร้นคับแค้นลำเข็ญ
ยากเอ่ยจากคนไร้ค่า
จึงขอที่หมาซุกหัวนอนก่อนรุ่งราง
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
ณ ที่เมืองนี้ที่ระทม
เจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลม
เจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้
จบเนื้อเพลงสำนึก - มาลีฮวนน่า