{ เกริ่น }: อันนี่..มีความหมายหยังน้อจ้า ในสายตาที่อ้ายส่ง
น้องคือหลงคักแท้ เป็นภูมิแพ้ดอกหน่วยตา
หรือแม่นว่าสิมามายให้สาวเขิน ตั้งใจมองเหลือเกิน
หรือเปิ่นมาดอกน้ออ้าย คือสิตายนำตาเจ้า ใจคะนิงบ่เซา
ในใจอ้ายคิดหยังบ่ เป็นคือน้องบ่น้อ แนมสายตาแล้วฮักอ้าย
สิตายย้อน อ่อนอุรา..เออ เอ้อ เออ…นา
ชอบเหลือเกินหรือบังเอิญน้อจ้า กับสายตาที่ส่งมาถึงกัน
ฮู้แนบ่ว่าสายตาคู่นั้น ที่อ้ายมองกันสั่นสะท้านหัวใจ
น้องทั้งอายทั้งอยากจ้องมองต่อ แต่ก่อนนั่นหนอบ่เคยมองจ้องใคร
แต่พ้อเจ้ากะจั๊กว่าเป็นจังใด๋ มันเขินหัวใจเว้าหลายย่านคนส่า
(ลำ) เบิ่งพุ่นน่ะ พุ่นน่ะ เบิ่งสายตาเพิ่นแน
เบิ่งพุ่นน่ะ เบิ่งสายตาเพิ่นส่อง เห็นยามใด๋กะจ้องแนมน้องบ่วาง
มองบ่อยครั้งคือบ่ย่างมาหา ฟังเสียงหมู่แซวมาน้องกะเขินอยู่เด้อ้าย
ไลน์กะพร้อม เบอร์โทรกะกล้าปล่อย
ไลน์กะพร้อม เบอร์โทรกะกล้าปล่อย
ทำทรงขอเล็กน้อยพอให้น้องบ่เขิน
นี่เขาเอิ้นว่าแนมอ่อยให้สาวหลง
แนมให้เฮายืนงง ล่ะบ่สานสัมพันธ์ฮ้าง
จ้องทำไม ยิ้มทำไม หวานทำไม ฮู้บ่อ้ายน้องสิตายนำสายตา
เฝ้าทบทวนถามกับใจเรื่อยมา หลังถูกหางตาอ้ายฟาดวันนั้น
อ้ายเป็นไง หรือมองใคร หลายจนชิน บ่ถวิลว่าทำใครเขาไหวหวั่น
จ้องให้คิดแล้วก็ไปเงียบงัน บ่สงสารใจถูกมองเลยหนอคน
(ลำ) เป็นโอ่นโหย่น โอ่นโหย่น คึดนำคนบ่ส่าง
เป็นโอ่นโหย่น คึดนำคนบ่ส่าง
คึดแล้ววางบ่ได้ อยากเห็นอ้ายอยู่บ่เซา
ป่านนี้เจ้าเปิ่นไปส่องผู้สาวใด๋
ฮู้บ่นอ น้อชาย มีคนสิตาย...อยู่ทางนี้
น้องคือหลงคักแท้ เป็นภูมิแพ้ดอกหน่วยตา
หรือแม่นว่าสิมามายให้สาวเขิน ตั้งใจมองเหลือเกิน
หรือเปิ่นมาดอกน้ออ้าย คือสิตายนำตาเจ้า ใจคะนิงบ่เซา
ในใจอ้ายคิดหยังบ่ เป็นคือน้องบ่น้อ แนมสายตาแล้วฮักอ้าย
สิตายย้อน อ่อนอุรา..เออ เอ้อ เออ…นา
ชอบเหลือเกินหรือบังเอิญน้อจ้า กับสายตาที่ส่งมาถึงกัน
ฮู้แนบ่ว่าสายตาคู่นั้น ที่อ้ายมองกันสั่นสะท้านหัวใจ
น้องทั้งอายทั้งอยากจ้องมองต่อ แต่ก่อนนั่นหนอบ่เคยมองจ้องใคร
แต่พ้อเจ้ากะจั๊กว่าเป็นจังใด๋ มันเขินหัวใจเว้าหลายย่านคนส่า
(ลำ) เบิ่งพุ่นน่ะ พุ่นน่ะ เบิ่งสายตาเพิ่นแน
เบิ่งพุ่นน่ะ เบิ่งสายตาเพิ่นส่อง เห็นยามใด๋กะจ้องแนมน้องบ่วาง
มองบ่อยครั้งคือบ่ย่างมาหา ฟังเสียงหมู่แซวมาน้องกะเขินอยู่เด้อ้าย
ไลน์กะพร้อม เบอร์โทรกะกล้าปล่อย
ไลน์กะพร้อม เบอร์โทรกะกล้าปล่อย
ทำทรงขอเล็กน้อยพอให้น้องบ่เขิน
นี่เขาเอิ้นว่าแนมอ่อยให้สาวหลง
แนมให้เฮายืนงง ล่ะบ่สานสัมพันธ์ฮ้าง
จ้องทำไม ยิ้มทำไม หวานทำไม ฮู้บ่อ้ายน้องสิตายนำสายตา
เฝ้าทบทวนถามกับใจเรื่อยมา หลังถูกหางตาอ้ายฟาดวันนั้น
อ้ายเป็นไง หรือมองใคร หลายจนชิน บ่ถวิลว่าทำใครเขาไหวหวั่น
จ้องให้คิดแล้วก็ไปเงียบงัน บ่สงสารใจถูกมองเลยหนอคน
(ลำ) เป็นโอ่นโหย่น โอ่นโหย่น คึดนำคนบ่ส่าง
เป็นโอ่นโหย่น คึดนำคนบ่ส่าง
คึดแล้ววางบ่ได้ อยากเห็นอ้ายอยู่บ่เซา
ป่านนี้เจ้าเปิ่นไปส่องผู้สาวใด๋
ฮู้บ่นอ น้อชาย มีคนสิตาย...อยู่ทางนี้
จบเนื้อเพลงสิตายนำสายตา - ข้าวทิพย์ ธิดาดิน