เนื้อเพลง สิบสี่กุมภา - โจ ก้อง

สิบเจ็ดธันวา สาวน้อยคนหนึ่ง เสียใจร้องไห้ ที่มีปากเสียง กับแม่ของเธอ เถียงกันมากมาย
เพราะว่าเธอได้เกิดมีรัก แต่แม่ของเธอกีดกันทุกทาง อ้อนวอนเท่าไหร่ แม่ไม่ยอมรับฟัง
สิบสี่กุมภา เช้าวันใหม่ สาวน้อยคนเก่า ได้หลบออกมา จากบ้านหลังใหญ่ ด้วยใจปวดร้าว
พ้นประตูบานใหญ่ไม่ไกล คนรักของเธอรีบเดินเข้ามา แล้วพากันไป ขึ้นรถไฟให้ทัน
หนีไปไกล ไม่หวังให้ใครมาตาม

ต่างสัญญา ทุกนาทีที่เขาและเธอก้าวไปด้วยกัน ทุกอย่างจะเป็นอย่างในฝัน
รักกันซึ้งใจ ทุกอย่างจะมีแต่สดใส มั่นใจอย่างนั้น

แต่แล้วไม่นาน เธออยู่กับเขา ใช้เงินทองหมดไปทุกวัน ต้องทนลำบาก ชีวิตยากจนลงไป
ฝันของเธอ จึงเหลือแค่ความเป็นจริง

จากที่เคย คิดเอาเองความรักต้องการแค่กันและกัน ทุกอย่างไม่เป็นอย่างในฝัน
รักกันไม่ยาว วันหนึ่งตื่นมาไม่เจอเขา เขาไปจากเธอ

สิบหกกันยา บนม้านั่งยาว สถานีรถไฟ ได้มีผู้หญิง ผมเผ้ารุงรัง ล้มนอนขดกาย
ลุกขึ้นมามองหน้าใครใคร และก้มลงดูที่มือของเธอ ซึ่งมีภาพถ่าย ของผู้ชายคนหนึ่ง
ภาพเก่าเก่าของผู้ชายหนึ่ง ทุกทุกวันเธอนั่งม้ายาวตัวเดิม พูดคนเดียว ว่าเดี๋ยวเขาคงจะมา