รักที่ฉันให้ไปมันมีความหมาย มากพอรึเปล่า
แต่มันก็ต้องเศร้าเมื่อเธอไม่เอา จึงต้องคืนมา
ฝากแผลใจ เอาไว้นานแสนนาน
จึงต้องเก็บมัน หอบรักฝังใจลงดิน
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
รักเท่าไหร่ก็ไร้ค่า เสียน้ำตามากเท่าไหร่
เคยรู้ไหม ว่าใครนั้นเฝ้ารอคอย
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
เหตุไฉนใยหนอ เธอถึงลืมกัน
แต่มันก็ต้องเศร้าเมื่อเธอไม่เอา จึงต้องคืนมา
ฝากแผลใจ เอาไว้นานแสนนาน
จึงต้องเก็บมัน หอบรักฝังใจลงดิน
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
รักเท่าไหร่ก็ไร้ค่า เสียน้ำตามากเท่าไหร่
เคยรู้ไหม ว่าใครนั้นเฝ้ารอคอย
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
ถ้าเปรียบตัวฉันเหมือนดั่งสุวรรณมัจฉา
ที่รอหนุมาน เดินตามพระรามไปแสนไกล
ทิ้งให้เราเก้อหา ทิ้งน้ำตาเศร้าเฝ้าใจ
เหตุไฉนใยหนอไม่หวนกลับมา
เหตุไฉนใยหนอ เธอถึงลืมกัน
จบเนื้อเพลงสุวรรณมัจฉา (สุพรรณมัจฉา) - บุหลัน คชรมย์