จูบลาฉัน
แล้วทิ้งลืมกัน ไม่ต้องเจอ
บอกแฟนเธอ
ให้หันไปจงอย่ามอง
หนึ่งนาที ให้ฉันและเธอ
คุยกันร่ำลาเสียก่อน
ต่อจากนั้น
จะขอลืม ไม่เจอพบเธอ อีก
เมื่อเขามา ก็ต้องไป
แค่เท่านี้จะมีอะไร
อาจจะเหลือ ทิ้งเอาไว้
แค่รอยบางๆไม่นานก็เลือน
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
จูบลาฉัน
แล้วทิ้งลืมกัน ไม่ต้องเจอ
บอกแฟนเธอ
ให้หันไปจงอย่ามอง
หนึ่งนาที ให้ฉันและเธอ
คุยกันร่ำลาเสียก่อน
ต่อจากนั้น
จะขอลืม ไม่เจอพบเธอ อีก
เมื่อเขามา ก็ต้องไป
แค่เท่านี้จะมีอะไร
อาจจะเหลือ ทิ้งเอาไว้
แค่รอยบางๆไม่นานก็เลือน
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
คงจดจำอีกนาน แม้เพียงนาที
แล้วทิ้งลืมกัน ไม่ต้องเจอ
บอกแฟนเธอ
ให้หันไปจงอย่ามอง
หนึ่งนาที ให้ฉันและเธอ
คุยกันร่ำลาเสียก่อน
ต่อจากนั้น
จะขอลืม ไม่เจอพบเธอ อีก
เมื่อเขามา ก็ต้องไป
แค่เท่านี้จะมีอะไร
อาจจะเหลือ ทิ้งเอาไว้
แค่รอยบางๆไม่นานก็เลือน
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
จูบลาฉัน
แล้วทิ้งลืมกัน ไม่ต้องเจอ
บอกแฟนเธอ
ให้หันไปจงอย่ามอง
หนึ่งนาที ให้ฉันและเธอ
คุยกันร่ำลาเสียก่อน
ต่อจากนั้น
จะขอลืม ไม่เจอพบเธอ อีก
เมื่อเขามา ก็ต้องไป
แค่เท่านี้จะมีอะไร
อาจจะเหลือ ทิ้งเอาไว้
แค่รอยบางๆไม่นานก็เลือน
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
ขอบคุณเขา ที่ยอมกลับหลัง
ก็เพียงนาที อึดเดียวสุดท้าย
ต่ออีกนิด นิดเดียวได้ไหม
ไม่นานเท่าไร ขออย่าหันมา
จูบพอแล้ว หัวใจวาบหวิว
ได้ยินคำเตือน ว่าพอได้แล้ว
เขากลับหลังบอกมาว่าเกินนาที
คงจดจำอีกนาน แม้เพียงนาที
จบเนื้อเพลงหนึ่งนาที - นิตยา บุญสูงเนิน