แผ่นดิน ยิ่งใหญ่เกินใคร
พ่อสั่งเอาไว้
ไม่มีอะไรทดแทน
ประชาชน
เรือนหมื่นเรือนแสน
พ่ออาสาแทน
แม้นว่าตัวพ่อตาย.
ศรัทธา พ่อมีเปี่ยมล้น
ลำบาก ลำบน
พ่อก็ยอม ถวาย
แล้วสงคราม
ก็พรากพ่อ ฉันไป
ร่มโพธิ์ ร่มไทร
ในครอบครัว ล้มครืน
ธูปเทียน กลิ่นยังอบอวล
เศร้าโศกกำศรวล
ยังไม่จาง หายไป
เนื้อหอม เตะจมูกผู้ชาย
แม่ยังพริ้งพราย
ใครก็หมาย เชยชม.
ลูกสาว วัยถึงคราวศึกษา
ขาดแคลนตำรา ไม่มีค่า ขนม
น้องน้อยๆ ก็พลอยอดน้ำนม
ไม่มี สุขสม
เหมือนคราวพ่อ อยู่เคียง
.ผู้อยู่ข้างหลัง ขาดพ่อไร้คู่
ใคร่ครวญคิดดู
พาใจไหวหวั่น
ขาดคนนำทาง
สร้างหลักปักฐาน
เจ็บๆ คันๆ ปากชาวบ้าน นินทา
แม่ เป็นหญิง
ที่ไม่ได้เสริมเติมวาด
ยืนทะนง องอาจ
ฟาดฟัน โชคชะตา
ยอมจน แต่ไม่ทน ก้มหน้า
แม้จะถูกตีตรา
เป็นแม่หม้ายสงคราม
....ดนตรี......
แผ่นดิน ไม่แหว่ง ไม่หาย
ดีอก ดีใจ กันใช่ไหม ผู้คน
ใครจะซึ้ง ซึ้ง สักกี่คน
ซึ้ง ลูกเมีย จนๆ
ของวีรชน ชายแดน.
ผัวใคร พ่อใคร เขาก็รัก
ทุกคนรู้จัก รู้ว่าควรหวงแหน
ชาตินี้ จะมีอะไร ทดแทน
เงินหมื่นเงินแสน
หาเทียบแทน ได้เลย
.ผู้อยู่ข้างหลัง ขาดพ่อไร้คู่
ใคร่ครวญคิดดู
พาใจไหวหวั่น
ขาดคนนำทาง
สร้างหลักปักฐาน
เจ็บๆ คันๆ ปากชาวบ้าน นินทา
แม่ เป็นหญิง
ที่ไม่ได้เสริมเติมวาด
ยืนทะนง องอาจ
ฟาดฟัน โชคชะตา
ยอมจน แต่ไม่ทน ก้มหน้า
แม้จะถูกตีตรา
เป็นแม่หม้ายสงคราม
พ่อสั่งเอาไว้
ไม่มีอะไรทดแทน
ประชาชน
เรือนหมื่นเรือนแสน
พ่ออาสาแทน
แม้นว่าตัวพ่อตาย.
ศรัทธา พ่อมีเปี่ยมล้น
ลำบาก ลำบน
พ่อก็ยอม ถวาย
แล้วสงคราม
ก็พรากพ่อ ฉันไป
ร่มโพธิ์ ร่มไทร
ในครอบครัว ล้มครืน
ธูปเทียน กลิ่นยังอบอวล
เศร้าโศกกำศรวล
ยังไม่จาง หายไป
เนื้อหอม เตะจมูกผู้ชาย
แม่ยังพริ้งพราย
ใครก็หมาย เชยชม.
ลูกสาว วัยถึงคราวศึกษา
ขาดแคลนตำรา ไม่มีค่า ขนม
น้องน้อยๆ ก็พลอยอดน้ำนม
ไม่มี สุขสม
เหมือนคราวพ่อ อยู่เคียง
.ผู้อยู่ข้างหลัง ขาดพ่อไร้คู่
ใคร่ครวญคิดดู
พาใจไหวหวั่น
ขาดคนนำทาง
สร้างหลักปักฐาน
เจ็บๆ คันๆ ปากชาวบ้าน นินทา
แม่ เป็นหญิง
ที่ไม่ได้เสริมเติมวาด
ยืนทะนง องอาจ
ฟาดฟัน โชคชะตา
ยอมจน แต่ไม่ทน ก้มหน้า
แม้จะถูกตีตรา
เป็นแม่หม้ายสงคราม
....ดนตรี......
แผ่นดิน ไม่แหว่ง ไม่หาย
ดีอก ดีใจ กันใช่ไหม ผู้คน
ใครจะซึ้ง ซึ้ง สักกี่คน
ซึ้ง ลูกเมีย จนๆ
ของวีรชน ชายแดน.
ผัวใคร พ่อใคร เขาก็รัก
ทุกคนรู้จัก รู้ว่าควรหวงแหน
ชาตินี้ จะมีอะไร ทดแทน
เงินหมื่นเงินแสน
หาเทียบแทน ได้เลย
.ผู้อยู่ข้างหลัง ขาดพ่อไร้คู่
ใคร่ครวญคิดดู
พาใจไหวหวั่น
ขาดคนนำทาง
สร้างหลักปักฐาน
เจ็บๆ คันๆ ปากชาวบ้าน นินทา
แม่ เป็นหญิง
ที่ไม่ได้เสริมเติมวาด
ยืนทะนง องอาจ
ฟาดฟัน โชคชะตา
ยอมจน แต่ไม่ทน ก้มหน้า
แม้จะถูกตีตรา
เป็นแม่หม้ายสงคราม
จบเนื้อเพลงหม้ายสงคราม - กระท้อน