เธอ เธอ เธอ เธอ
หยุดเถอะพอ พอที
โปรดอย่าเข็นฉันเลยได้ไหม
ได้โปรดเถอะ
ไป ไป ไป ไป
อย่าเกรงใจเลยเธอ
ถ้าจะทิ้งฉันไปอยู่แล้ว
ก็อย่ามาเห็นใจ
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เธอ เธอ เธอ เธอ โปรดอย่ามัวมองกัน
เธอช่วยหันหน้าไปทางนั้น ได้โปรดเถอะ
ลืม ลืม ลืม ลืม เรื่องที่เราเคยเจอ
ส่วนตัวฉันไม่นาน สักวันก็จะลืมได้เอง
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
หยุดเถอะพอ พอที
โปรดอย่าเข็นฉันเลยได้ไหม
ได้โปรดเถอะ
ไป ไป ไป ไป
อย่าเกรงใจเลยเธอ
ถ้าจะทิ้งฉันไปอยู่แล้ว
ก็อย่ามาเห็นใจ
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เธอ เธอ เธอ เธอ โปรดอย่ามัวมองกัน
เธอช่วยหันหน้าไปทางนั้น ได้โปรดเถอะ
ลืม ลืม ลืม ลืม เรื่องที่เราเคยเจอ
ส่วนตัวฉันไม่นาน สักวันก็จะลืมได้เอง
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่ามาถามกันอีก
ยิ่งถามก็ยิ่งเจ็บ
เรื่องที่ฉันมันมีน้ำตา
เธอไม่รู้หรือหลอก
เธอแกล้งฉันดีกว่า
เรื่องแค่นี้ยังมาถามกัน
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
อย่างนี้เขาเรียกว่าช้ำใจ
ถูกทิ้งก็คงต้องเสียใจ เรื่องธรรมดา
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
เจ็บช้ำก็เลยมีน้ำตา
ไม่เห็นต้องแกล้งเลยนี่นา
เธออย่าตอกย้ำ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ
จบเนื้อเพลงอย่างนี้เขาเรียกว่าเสียใจ - แอนนิต้า