เนื้อเพลง อย่าพามาเย้ย - นุชจรี ศรีราชา

น้ำตาคลอเบ้า โอ้อกสาวบ้านนา
ยืนยิ้มอิ่มน้ำตา
เมื่อวันพี่ลาขึ้นรถไฟ
ทบทวนความหลัง
เคยนั่งร่วมเรียนมัธยมปลาย
ตื้นตันในหัวใจ รู้พี่ได้ไปศึกษา.
น้องด้อยโอกาส
ด้วยขาดทุนรอนอย่างเขา
พี่รู้หรือเปล่า
พี่เป็นความหวังของบ้านนา
พี่เคยบอกไว้
จะไม่ลืมทุกคำสัญญา
จะกลับมาหา
น้องคนรอรออยู่อย่างนี้.
ซื้อเสื้อลายไว้ฝาก
เห็นพี่ชอบสวมใส่
ทอผ้าผืนใหม่ ไว้ให้พี่ห่มกันหนาว
วาดวิมานความฝัน
นอนเพ่งดูจันทร์นั้นคู่ดาว
พี่จ๋าจำได้หรือเปล่า
สองเราเคยสัญญา
น้ำใจเหือดแห้ง
ดั่งฝนแล้งเหือดหาย
หรือว่าพี่ชาย
มีแฟนใหม่จึงไม่กลับมา
น้องเตรียมใจไว้
ถ้าพี่เจอใครเขารวยสวยกว่า
ขอร้องพี่ยา
กลับคืนบ้านนาอย่าพามาเย้ย
ซื้อเสื้อลายไว้ฝาก
เห็นพี่ชอบสวมใส่
ทอผ้าผืนใหม่ ไว้ให้พี่ห่มกันหนาว
วาดวิมานความฝัน
นอนเพ่งดูจันทร์นั้นคู่ดาว
พี่จ๋าจำได้หรือเปล่า
สองเราเคยสัญญา
น้ำใจเหือดแห้ง
ดั่งฝนแล้งเหือดหาย
หรือว่าพี่ชาย
มีแฟนใหม่จึงไม่กลับมา
น้องเตรียมใจไว้
ถ้าพี่เจอใครเขารวยสวยกว่า
ขอร้องพี่ยา
กลับคืนบ้านนาอย่าพามาเย้ย