หอบเอาความเหงา มานั่งเศร้าจอบอยู่ไกล ๆ
เหล้าขาวเป็นเพื่อนปลอบใจ ในวันที่เจ้าเอาผัว
แขกเหรื่อมากมายอ้ายบ่อยากเข้าไปพันพัว
ฟังเสียงเขาฟักลาบงัว หัวใจอ้ายทรมาน
หอบความผิดหวัง จอบฟังหมอพรหมณ์เอิ้นหวัญ
เขาฮ้องโฮกันแซวม่วน ส่วนว่าอ้ายต้องอยู่นอกงาน
เป็นแค่ส่วนเกิน บ่มีบัตรเชิญทางการ
ซดเหล้าขาวจอบอยู่ข้างบ้าน หน้าบ่ด้านพอสิเข้าไป
เหลือใจแท้ ๆ เหลือใจแฮงแท้หนอ
เห็นเขาควงกันเข้าหอ พออยากสิดึกฆ้อนใส่
อาศัยน้ำเมาเป็นเครื่องบรรเทาปลอบใจ
มื้อเขากินดองป้อน ไข่ บ่กล้าเข้าไปได้แต่จอบแนม
กอดขวดเหล้าขาวแทนผู้สาวน้ำตาไหลนอง
เมื่อหมดสิทธิ์เป็นเจ้าของ จึงต้องเสียใจงอมแงม
อ้ายตกกระป๋อง ก็เพราะน้องเอาเขามาแซม
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเจ้าอยู่ไกล ๆ
เหลือใจแท้ ๆ เหลือใจแฮงแท้หนอ
เห็นเขาควงกันเข้าหอ พออยากสิดึกฆ้อนใส่
อาศัยน้ำเมาเป็นเครื่องบรรเทาปลอบใจ
มื้อเขากินดองป้อน ไข่ บ่กล้าเข้าไปได้แต่จอบแนม
กอดขวดเหล้าขาวแทนผู้สาวน้ำตาไหลนอง
เมื่อหมดสิทธิ์เป็นเจ้าของ จึงต้องเสียใจงอมแงม
อ้ายตกกระป๋อง ก็เพราะน้องเอาเขามาแซม
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเจ้าอยู่ไกล ๆ
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเบิ่งเขาป้อนไข่
เหล้าขาวเป็นเพื่อนปลอบใจ ในวันที่เจ้าเอาผัว
แขกเหรื่อมากมายอ้ายบ่อยากเข้าไปพันพัว
ฟังเสียงเขาฟักลาบงัว หัวใจอ้ายทรมาน
หอบความผิดหวัง จอบฟังหมอพรหมณ์เอิ้นหวัญ
เขาฮ้องโฮกันแซวม่วน ส่วนว่าอ้ายต้องอยู่นอกงาน
เป็นแค่ส่วนเกิน บ่มีบัตรเชิญทางการ
ซดเหล้าขาวจอบอยู่ข้างบ้าน หน้าบ่ด้านพอสิเข้าไป
เหลือใจแท้ ๆ เหลือใจแฮงแท้หนอ
เห็นเขาควงกันเข้าหอ พออยากสิดึกฆ้อนใส่
อาศัยน้ำเมาเป็นเครื่องบรรเทาปลอบใจ
มื้อเขากินดองป้อน ไข่ บ่กล้าเข้าไปได้แต่จอบแนม
กอดขวดเหล้าขาวแทนผู้สาวน้ำตาไหลนอง
เมื่อหมดสิทธิ์เป็นเจ้าของ จึงต้องเสียใจงอมแงม
อ้ายตกกระป๋อง ก็เพราะน้องเอาเขามาแซม
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเจ้าอยู่ไกล ๆ
เหลือใจแท้ ๆ เหลือใจแฮงแท้หนอ
เห็นเขาควงกันเข้าหอ พออยากสิดึกฆ้อนใส่
อาศัยน้ำเมาเป็นเครื่องบรรเทาปลอบใจ
มื้อเขากินดองป้อน ไข่ บ่กล้าเข้าไปได้แต่จอบแนม
กอดขวดเหล้าขาวแทนผู้สาวน้ำตาไหลนอง
เมื่อหมดสิทธิ์เป็นเจ้าของ จึงต้องเสียใจงอมแงม
อ้ายตกกระป๋อง ก็เพราะน้องเอาเขามาแซม
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเจ้าอยู่ไกล ๆ
บ่กล้าสิเข้าไปแกม ได้แต่จอบแนมเบิ่งเขาป้อนไข่
จบเนื้อเพลงอ้ายเมามื้อเจ้าแต่ง - แทน อฑิเทพ