มองดูท้องฟ้า ฟ้าเป็นสีเทา
มองดูทะเลก็เงียบเหงาเดียวดาย
ความทรงจำวันนั้น ย้อนกลับมาทำร้าย
หนีเท่าไหร่ไม่พ้น
รอยน้ำตาที่แก้มนั้นหายไป
แต่รอยแผลที่ฝากไว้ยังชัดเจน
ใครบางคน คนนั้น บอกรักจะตายจะเป็น
สุดท้ายก็ทิ้งกันไป
ก็ให้มันเจ็บ จบแล้วให้ผ่าน
สุขทุกข์ยาวนาน ถึงวันก็ผ่านพ้นไป
ก็ให้มันจบ เจ็บแล้ว แล้วไป
สุขทุกข์แค่ไหน ไม่นานมันก็หายดี
ไม่มีความปวดร้าวใดยาวนาน
มองขอบฟ้านั้นยังเป็นสีทอง
คืนวันที่เศร้าหมองจะจางไป
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
ก็ให้มันเจ็บ จบแล้วให้ผ่าน
สุขทุกข์ยาวนาน ถึงวันก็ผ่านพ้นไป
ก็ให้มันจบ เจ็บแล้ว แล้วไป
สุขทุกข์แค่ไหน ไม่นานมันก็หายดี
ไม่มีความปวดร้าวใดยาวนาน
มองขอบฟ้านั้นยังเป็นสีทอง
คืนวันที่เศร้าหมองจะจางไป
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
มองดูทะเลก็เงียบเหงาเดียวดาย
ความทรงจำวันนั้น ย้อนกลับมาทำร้าย
หนีเท่าไหร่ไม่พ้น
รอยน้ำตาที่แก้มนั้นหายไป
แต่รอยแผลที่ฝากไว้ยังชัดเจน
ใครบางคน คนนั้น บอกรักจะตายจะเป็น
สุดท้ายก็ทิ้งกันไป
ก็ให้มันเจ็บ จบแล้วให้ผ่าน
สุขทุกข์ยาวนาน ถึงวันก็ผ่านพ้นไป
ก็ให้มันจบ เจ็บแล้ว แล้วไป
สุขทุกข์แค่ไหน ไม่นานมันก็หายดี
ไม่มีความปวดร้าวใดยาวนาน
มองขอบฟ้านั้นยังเป็นสีทอง
คืนวันที่เศร้าหมองจะจางไป
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
ก็ให้มันเจ็บ จบแล้วให้ผ่าน
สุขทุกข์ยาวนาน ถึงวันก็ผ่านพ้นไป
ก็ให้มันจบ เจ็บแล้ว แล้วไป
สุขทุกข์แค่ไหน ไม่นานมันก็หายดี
ไม่มีความปวดร้าวใดยาวนาน
มองขอบฟ้านั้นยังเป็นสีทอง
คืนวันที่เศร้าหมองจะจางไป
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
เมื่อชีวิต นั้นยังยาวไกล
เก็บความสุขเอาไว้เดินทาง
จบเนื้อเพลงเก็บความสุขเอาไว้เดินทาง - ตาล สุรกัลยา สุนทามระ