เนื้อเพลง เขียวเสียดดอย - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์

เขียวเจ้าเอย
เจ้าใส่ชุดยูนิฟอร์ม
สวมไอ้โอ้บรัดกุม พร้อมไว้ลุย
สวม หมวกเหล็ก
ครอบคลุมหัวแข็งเป๊ก
ป้องกันของคมเคาะหัวมุย

เขียวเดินลุย
ทั้งภูเขาลำเนาไพร
มือจับปืน นิ้วเกาะไกก้าวไป
แม้ มีใคร เข้ามาคิดรุกล้ำ
ไม่ยอมให้ถลำเข้ามา
ท่ามกลาง
ความเหงาเปล่า เปลี่ยว
เพ่งมอง ไปทั้งป่า
แค่เงาเคลื่อนไหวพริบตา
แว่บเดียวจ้อง ปืนมองเป๋ง
แม้ฝนฟ้า ตก
แดดจะร้อน เหงื่อ ไหลโทรม
แม้แขนขา ขาด
กัดฟันฝืน ข่ม ไม่เกรง
เขียววังเวง
ถึงชีวิตยามเดินดอย
มองเมฆลอย ไม่ห่าง
ตาคล้ายๆควัน
เขียวเลยลุย
เกิดขาดน้ำ ปุ๊บปั๊บ
ด้วยมัว รบมัวรุกรับกัน
เหมือนมีทราย
หิวกระหายในลำคอ
ใจอยากกลืน
เมฆที่ลอยคล้ายๆควัน
พบรอยตีนสัตว์
แอ่งน้ำนิดๆ
ก้มเลียชุบชีวิตทัน
จะตาย เป็นไข้ป่า
ช่างมันไม่ สำ คัญ
แผ่นดินสิต้อง อยู่คู่ไทย
นี่คือใจเขียว
มีใจเดียว ห่วง
เพื่อนพี่น้อง พวก พ้องไทย
คิดถึงเขา อยู่
แต่ไม่รู้ บอก ได้ไง
ครั้นคิดๆ หนัก
ส่งจดหมาย ข้ามฟ้าไป
ถึงไม่ถึง ช่าง
กอดปืนไว้ แนบหัวใจ
ครั้นคิดๆ หนัก
ส่งจดหมาย ข้ามฟ้าไป
ถึงไม่ถึง ช่าง
กอดปืนไว้ แนบหัวใจ