เนื้อเพลง เจียมตัว - โปงลางสะออน

ได้เพียงแค่ฝัน ฉันรู้ตัวดี
ไม่มากกว่านี้ รู้ดีว่าเอื้อมไม่ถึง
เธอคือดอกฟ้าผิดกับฉันมันแค่ดอกดินดอก

หนึ่ง ไม่อาจเกี่ยวดึงกิ่งฟ้าให้โน้มลงดิน
เจียมตัวทุกครั้ง ทุกครั้งที่เจอ ได้อยู่ใกล้เธอ รู้ไหมเออ
ไม่นอนไม่กิน ขนาดทำใจสั่นเท่าไรยังไม่ค่อยชิน
ไม่กล้าให้เธอได้ยินความสั่นไหวหัวใจเต้นถี่

เธอกับฉัน ไม่เหมือนกัน ก็ฉันเหมือนแสงริบหรี่
หากเป็นเธอนั้นมีสีสันเด่นเต็มนภา

อยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดี
ใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอก
กับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมา

ก็อยากใฝ่สูง ก็รู้ดีไม่ผ่าน รอปฏิหาริย์
หากสวรรค์นั้นมีเมตตา ใจดวงน้อยๆ ได้แต่คอยรอวาสนา
อาจดูว่าเป็นคนบ้า รอกิ่งฟ้าโน้มมาลงดิน

เธอกับฉัน ไม่เหมือนกัน ก็ฉันเหมือนแสงริบหรี่
หากเป็นเธอนั้นมีสีสันเด่นเต็มนภา

อยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดี
ใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอก
กับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมา

อยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดี
ใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอก
กับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมา

เจียมตัวทุกครั้ง เมื่อเจอเธอมองสบตา