เนื้อเพลง เจ็ดปีที่รอคอย - ยอดรัก สลักใจ

เฝ้ามอง ท้องนากว้างใหญ่
เปลี่ยวใจเหลือทน
หลงคอยหน้ามล หมองหม่นนานมา
โศกเหลือ เมื่อเห็นท้องทุ่งสุดตา
ทุ่งรักกลับร้างไร้ค่า
รักห่างร้างลา ชีวาเศร้าหมอง

เจ็ดขวบปี ที่รอคอย
ความหวังลอย เลื่อนลับลา
คอยคนรักไม่กลับมา
เหมือนข้าวในนา คอยน้ำนอง
เพียงสามปี ที่ไร้นาง
ฟ้าครวญคราง ให้หม่นหมอง
พี่พร่ำเรียกหา น้ำตานอง
คอยหาน้อง ไม่เห็นมี
เมื่อถึงหน้าฝน ดลใจป่วน
ฟ้าครางครวญ พาใจพี่
ยิ่งคิดถึงนาง หม่นหมางฤดี
ขาดน้องของพี่ หัวใจมืดมน
เมื่อถึงหน้าหนาว
ยิ่งปวดร้าว หัวใจหม่น
ยิ่งคิด.ยิ่งนึก.ถึงคน
ถึงคนที่เคย อกเอ๋ยเคยแนบนาง
แต่มาปีนี้ น้องพี่จากไป ไกลห่าง
เห็นบึงหนอง ใจหมองไม่จาง
ทุ่งรักกลับร้าง เพราะนางห่างเหิน
ช้ำจิตเหลือเกิน หัวใจเงียบเหงา
เมื่อถึงหน้าร้อน หัวใจร้อนลุ่ม
ดั่งไฟสุม ให้ร้อนเล่า
หัวอกหัวใจ เหมือนไฟแผดเผา
เงียบเหงา จนเหลือดี
เฝ้าหวงห่วงน้อง
หลงตั้งตามอง คอยน้องพี่
ไม่กลับมา หรือน้องได้ดี
ช่วยบอกพี่ นิดเถิดหนา
อย่าให้เฝ้าหา ตั้งตารอ...คอย