เจ็บ.พอแล้ว..
เขาทำเจ็บมากับเรา เท่าไร.
เข็ดกลัวแล้วเอย
เจ็บจำแล้วใจ
หยุดคิดเลิกใฝ่หา..
โปรด.ลืมเขา..
หนีไกลห่างสุดขอบ.ฟ้าไกล.
เมื่อมีหญิงงาม
แย่งความรักเราไป
พ่ายแพ้ก็เป็นของเรา..
อย่ากู่อย่าร้อง.เลยหนา.
ของทุกสิ่งมีวัน.สิ้นสลาย.
น้ำมีขึ้นมีลง.แน่ไฉน
หัวใจย่อมเวียนเปลี่ยนแปลง
ลืมเสียรักลวง..
เจ็บ.พอแล้ว..
เขาทำเจ็บปวดจน.เสียคน.
ต้องทนช้ำทรวง
หลบอายแสนชิงชัง.
อย่าหวนอาวรณ์เขาเลย
โปรด.ลืมเขา..
หนีไกลห่างสุดขอบ.ฟ้าไกล.
เมื่อมีหญิงงาม
แย่งความรักเราไป
พ่ายแพ้ก็เป็นของเรา..
อย่ากู่อย่าร้อง.เลยหนา.
ของทุกสิ่งมีวัน.สิ้นสลาย.
น้ำมีขึ้นมีลง.แน่ไฉน
หัวใจย่อมเวียนเปลี่ยนแปลง
ลืมเสียรักลวง..
เจ็บ.พอแล้ว..
เขาทำเจ็บปวดจน.เสียคน.
ต้องทนช้ำทรวง
หลบอายแสนชิงชัง.
อย่าหวนอาวรณ์..เขาเลย
เขาทำเจ็บมากับเรา เท่าไร.
เข็ดกลัวแล้วเอย
เจ็บจำแล้วใจ
หยุดคิดเลิกใฝ่หา..
โปรด.ลืมเขา..
หนีไกลห่างสุดขอบ.ฟ้าไกล.
เมื่อมีหญิงงาม
แย่งความรักเราไป
พ่ายแพ้ก็เป็นของเรา..
อย่ากู่อย่าร้อง.เลยหนา.
ของทุกสิ่งมีวัน.สิ้นสลาย.
น้ำมีขึ้นมีลง.แน่ไฉน
หัวใจย่อมเวียนเปลี่ยนแปลง
ลืมเสียรักลวง..
เจ็บ.พอแล้ว..
เขาทำเจ็บปวดจน.เสียคน.
ต้องทนช้ำทรวง
หลบอายแสนชิงชัง.
อย่าหวนอาวรณ์เขาเลย
โปรด.ลืมเขา..
หนีไกลห่างสุดขอบ.ฟ้าไกล.
เมื่อมีหญิงงาม
แย่งความรักเราไป
พ่ายแพ้ก็เป็นของเรา..
อย่ากู่อย่าร้อง.เลยหนา.
ของทุกสิ่งมีวัน.สิ้นสลาย.
น้ำมีขึ้นมีลง.แน่ไฉน
หัวใจย่อมเวียนเปลี่ยนแปลง
ลืมเสียรักลวง..
เจ็บ.พอแล้ว..
เขาทำเจ็บปวดจน.เสียคน.
ต้องทนช้ำทรวง
หลบอายแสนชิงชัง.
อย่าหวนอาวรณ์..เขาเลย
จบเนื้อเพลงเจ็บพอแล้ว - ก้อย พรพิมล