ฉันยังจำวันนั้นได้ดี ที่เธอบอกลากันไป
ยังตั้งตัวไม่ทันจนวันนี้ คิดสินานเท่าไหร่
ที่ไม่ยอมให้ใครเข้ามา ที่ไม่ยอมให้เช็ดน้ำตา
ที่ไม่ยอมเพราะว่าไม่ไว้ใจ
ก็คนเคยช้ำมาเกือบตาย น้ำตายังไหลยังหลั่นริน
ไม่คิดว่าจะได้เจอ กับเธออีกครั้ง
ไม่คิดว่าจะได้ฟัง คำนั้นที่เคยชิน
คำว่ารัก ว่ารัก ว่ารัก เรียกที่รัก ว่ารัก ว่ารัก
รักเธอนะที่รักที่เคยได้ยิน มาฟังตอนนี้มันไม่ชิน
ขอโทษด้วยนะยังไม่หาย
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
หวังว่าเธอคงจะเข้าใจ อาการคนเคยเจ็บ
หวังว่าเธอคงจะเห็นใจ คนที่พลั้งพลาด
ที่เธอคุกเข่าลงตรงนี้ ที่เธอพูดยังรักวันนี้
ที่เธอขอคืนดีเธอขอโอกาส
ฉันขอโทษนะที่ไม่อาจ กลับไปอีกครั้งยังติดเชื้อ เจ็บเรื้อรัง
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายเจ็บ
ยังตั้งตัวไม่ทันจนวันนี้ คิดสินานเท่าไหร่
ที่ไม่ยอมให้ใครเข้ามา ที่ไม่ยอมให้เช็ดน้ำตา
ที่ไม่ยอมเพราะว่าไม่ไว้ใจ
ก็คนเคยช้ำมาเกือบตาย น้ำตายังไหลยังหลั่นริน
ไม่คิดว่าจะได้เจอ กับเธออีกครั้ง
ไม่คิดว่าจะได้ฟัง คำนั้นที่เคยชิน
คำว่ารัก ว่ารัก ว่ารัก เรียกที่รัก ว่ารัก ว่ารัก
รักเธอนะที่รักที่เคยได้ยิน มาฟังตอนนี้มันไม่ชิน
ขอโทษด้วยนะยังไม่หาย
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
หวังว่าเธอคงจะเข้าใจ อาการคนเคยเจ็บ
หวังว่าเธอคงจะเห็นใจ คนที่พลั้งพลาด
ที่เธอคุกเข่าลงตรงนี้ ที่เธอพูดยังรักวันนี้
ที่เธอขอคืนดีเธอขอโอกาส
ฉันขอโทษนะที่ไม่อาจ กลับไปอีกครั้งยังติดเชื้อ เจ็บเรื้อรัง
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายขาด
เจ็บเรื้อรัง อาการของคนถูกทิ้ง
ยังลืมไม่ได้จริง ๆ ว่าใครเคยทิ้งกันไป
คงดื้อยา รักษาเท่าไหร่ไม่หาย
หรือฉันคงจะต้องทนเจ็บเรื่อยไป
หรือฉันคงต้องทนช้ำในให้ตาย ถึงหายเจ็บ
จบเนื้อเพลงเจ็บเรื้อรัง - มินตรา น่านเจ้า