เกือบ 8 ชั่วโมงที่นอนกอดหมอนอยู่ข้างกาย
ที่นอนสบายอยู่ใต้ผ้านวมที่บนเตียง
เกือบ 8 ชั่วโมงนั้นเป็นเวลาที่พอเพียง
ฉันนั้นควรจะลุกจากเตียงเสียที
นอนบิดตัวอยู่ได้ไม่นานก็ลืมตา
ฉันลุกขึ้นมาและเดินออกไปที่หน้าต่าง
พอฉันเปิดม่านออกมาก็ได้พบบางอย่าง
แสงจางๆ แสงบางๆ
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
และแล้วท้องฟ้านั้นก็ค่อยๆเปลี่ยนสี
ภาพเหล่านี้ตัวฉันตื่นมาไม่ค่อยทัน
ก็ขอให้ฉันได้มองอย่างนี้ก็แล้วกัน
คงไม่ทุกวันที่ฉันจะยืน
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
ที่นอนสบายอยู่ใต้ผ้านวมที่บนเตียง
เกือบ 8 ชั่วโมงนั้นเป็นเวลาที่พอเพียง
ฉันนั้นควรจะลุกจากเตียงเสียที
นอนบิดตัวอยู่ได้ไม่นานก็ลืมตา
ฉันลุกขึ้นมาและเดินออกไปที่หน้าต่าง
พอฉันเปิดม่านออกมาก็ได้พบบางอย่าง
แสงจางๆ แสงบางๆ
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
และแล้วท้องฟ้านั้นก็ค่อยๆเปลี่ยนสี
ภาพเหล่านี้ตัวฉันตื่นมาไม่ค่อยทัน
ก็ขอให้ฉันได้มองอย่างนี้ก็แล้วกัน
คงไม่ทุกวันที่ฉันจะยืน
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
ที่ริมหน้าต่างในตอนเช้า
ฉันยืนมองดูที่ริมหน้าต่าง
วันนี้เป็นวันที่ฉันได้มอง
จบเนื้อเพลงเช้า - บลิสโซนิค