ไทบ้านละเขาให้ฉายา
เขาเอิ้นข้อยว่า บักผู้ฮ้ายใหญ่
หัวหงอกเฒ่าพ่วมสิตาย
บ่เลิกนิสัยละชีกอเจ้าชู้
โตข้อยละบ่เคียดให้ใคร
ที่เขาว่าให้ล่ะบักเฒ่าหัวงู
ที่เขาว่าละมันละก็แม่นอยู่
ที่เขาว่าละมันละก็แม่นอยู่
หัวข้อยมีงู หลายชนิด หลายโต๋
[งูเซียก งูสิง งูดางแห
พญานาคก็มี นะน้องนะ]
....ดนตรี.....
ยามเห็นละผู้สาวย่างกราย
น้ำลายข้อยไหล ตาใสหม่องๆ
บัดยามละเห็นพระเห็นสงฆ์
จักว่าเป็นหยัง หน้ามืดตามัว
ใกล้สิล่ะเข้าโลงไวๆ
แต่ว่าหัวใจยังเป็นบ่าวอยู่ตัว
เห็นสาวละห้าวใส่ปานงัว
เห็นสาวละห้าวใส่ปานงัว
พวกงูชูหัว พ่อว่อ แพแว
[แลบลิ่นแผล่บๆ
เย็นไว้ เย็นไว้ อสรพิษลูกพ่อ]
....ดนตรี.....
เฒ่าอื่นละเขาถือศีลห้า
เข้าวัดเข้าวา
ละเฮ็ดบุญเฮ็ดทาน
ผู้หลังคนเฒ่าแล้วอยู่บ้าน
เลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน
ตามประสาคนแก่
แต่เฒ่าหัวงูคือข้อย
มักเลี้ยงเด็กน้อย
ไว้ต้อย ไว้แตะ
ถึงกายละมันละเฒ่าละมันแก่
ถึงกายละมันละเฒ่าละมันแก่
แต่ว่าหัวใจ ก็ยังมีไฟอยู่
[ไฟราคะนะน้องนะ
บ่แม่นไฟจุดยา]
....ดนตรี.....
มันเป็นละความสุขของข้อย
ผู้บ่าวซำน้อย
วัยแรกแย้มฝาโลง
ถึงสิ้นใจตายโหง
คือสิบ่ปลงสังขารดอกสู
ยากเซาละเซาละสู้ซุกซน
มาคึดหลูโตน ก็ละตั้งแต่งู
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
[ยาดม ขอยาดม ให้พี่แน
ยาดม ขอยาดม ให้พี่แน
บ่ไหวแล้ว ยาดม
....ดนตรี.....
มันเป็นละความสุขของข้อย
ผู้บ่าวซำน้อย
วัยแรกแย้มฝาโลง
ถึงสิ้นใจตายโหง
คือสิบ่ปลงสังขารดอกสู
ยากเซาละเซาละสู้ซุกซน
มาคึดหลูโตน ก็ละตั้งแต่งู
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
[บ่หลูโตนพี่ ก็ให้หลูโตน
งูอยู่เทิงหัวพี่แน
ยาดม ขอยาดมให้พี่แน
เขาเอิ้นข้อยว่า บักผู้ฮ้ายใหญ่
หัวหงอกเฒ่าพ่วมสิตาย
บ่เลิกนิสัยละชีกอเจ้าชู้
โตข้อยละบ่เคียดให้ใคร
ที่เขาว่าให้ล่ะบักเฒ่าหัวงู
ที่เขาว่าละมันละก็แม่นอยู่
ที่เขาว่าละมันละก็แม่นอยู่
หัวข้อยมีงู หลายชนิด หลายโต๋
[งูเซียก งูสิง งูดางแห
พญานาคก็มี นะน้องนะ]
....ดนตรี.....
ยามเห็นละผู้สาวย่างกราย
น้ำลายข้อยไหล ตาใสหม่องๆ
บัดยามละเห็นพระเห็นสงฆ์
จักว่าเป็นหยัง หน้ามืดตามัว
ใกล้สิล่ะเข้าโลงไวๆ
แต่ว่าหัวใจยังเป็นบ่าวอยู่ตัว
เห็นสาวละห้าวใส่ปานงัว
เห็นสาวละห้าวใส่ปานงัว
พวกงูชูหัว พ่อว่อ แพแว
[แลบลิ่นแผล่บๆ
เย็นไว้ เย็นไว้ อสรพิษลูกพ่อ]
....ดนตรี.....
เฒ่าอื่นละเขาถือศีลห้า
เข้าวัดเข้าวา
ละเฮ็ดบุญเฮ็ดทาน
ผู้หลังคนเฒ่าแล้วอยู่บ้าน
เลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน
ตามประสาคนแก่
แต่เฒ่าหัวงูคือข้อย
มักเลี้ยงเด็กน้อย
ไว้ต้อย ไว้แตะ
ถึงกายละมันละเฒ่าละมันแก่
ถึงกายละมันละเฒ่าละมันแก่
แต่ว่าหัวใจ ก็ยังมีไฟอยู่
[ไฟราคะนะน้องนะ
บ่แม่นไฟจุดยา]
....ดนตรี.....
มันเป็นละความสุขของข้อย
ผู้บ่าวซำน้อย
วัยแรกแย้มฝาโลง
ถึงสิ้นใจตายโหง
คือสิบ่ปลงสังขารดอกสู
ยากเซาละเซาละสู้ซุกซน
มาคึดหลูโตน ก็ละตั้งแต่งู
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
[ยาดม ขอยาดม ให้พี่แน
ยาดม ขอยาดม ให้พี่แน
บ่ไหวแล้ว ยาดม
....ดนตรี.....
มันเป็นละความสุขของข้อย
ผู้บ่าวซำน้อย
วัยแรกแย้มฝาโลง
ถึงสิ้นใจตายโหง
คือสิบ่ปลงสังขารดอกสู
ยากเซาละเซาละสู้ซุกซน
มาคึดหลูโตน ก็ละตั้งแต่งู
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
พากันละเห่าอยู่ฟู่ๆ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
บักเฒ่าหัวงูบ่มีผู้เข้าใจ
[บ่หลูโตนพี่ ก็ให้หลูโตน
งูอยู่เทิงหัวพี่แน
ยาดม ขอยาดมให้พี่แน
จบเนื้อเพลงเฒ่าหัวงู - ร๊อคแสลง