.....ดนตรี.....
...ยำๆใส่น้ำหลายๆ
ยำๆใส่น้ำหลายๆ
กินพอบ่ตายไปก่อนเถิดหนอ
แทนข้าวเซ้าห่อแลงห่อ
บางวันนั้นหนอห่อเดียวเบิดมื้อ
บ่มีเงินซื้อข้าวแกงข้าวจาน
บ่มีเงินซื้อข้าวแกงข้าวจาน
อีสานกองกันอือฮือ
อีสานกองกันอือฮือ
อดมื้อกินมื้อซกม๊กตกงาน
โต๋เต๋โซเซซมซาน
อยากกลับอีสานปานใจจะขาด
แม้แต่เหรียญบาทฮอดบ่ยังค้างถุง
แม้แต่เหรียญบาทฮอดบ่ยังค้างถุง
อยากคืนดง แดนด้าว
อีสานบ้านเฮาไปกินข้าวอยู่บ่อน
จ่ำแจ๋วบ๋องเอาบุญอยู่บ้าน
มันสิโก้กว่าอยู่กรุง
ช่างแม่นมัน ยากยุ่ง
ลุกเกยผมตกต่ำงานบ่มี
รองรับขับใจซิ ตายแล้ว
บ่มีแนว ยาใส้
ซ้าวใหญ่ปานบักหลอก
ซ้าวใหญ่ปานบักหลอก
อยู่บ้านนอกเฮานาว่าแล้ง
บ่มีแบงค์กะบ่ตาย
ทนไปทนได้ก็ทน
ทนไปทนได้ก็ทน
ไม่ได้ก็ทนโอ๊ยเราจนทำไง
ร้องเพลงแบบนี้แบบไหน
จะเหหาใครพอได้พึ่งพา
จะกลับบ้านนาเงินกะบ่มี
จะกลับบ้านนาเงินกะบ่มี
เป็นปีที่ไม่ได้งาน
เป็นปีที่ไม่ได้งาน
บักเสี่ยวอีสานอิฐหิวลิวลี
กินต้มมาม่าหมดปี
เบื่อเมืองแสงสีแต่ว่าหนีบ่ได้
จักเป็นจังใด๋ละใบสิบใบซาว
จักเป็นจังใด๋ละใบสิบใบซาว
กรรมกรนอนเศร้าอดสูอยู่ลองๆ
จ่มหม่ำๆหมอลำนักร้อง
จ่มหม่ำๆหมอลำนักร้อง
เที่ยวฮ้องจนเมื่อยแฮง
ฮ่องจนคอ แหบแห้ง
จนตาเวนแดงทั้งแบงค์บ่จ่าย
ซิเอาไซ้ซื้อน้ำซื้อข้าว
กะซุ่มเจ้าบ่จ่ายมา
ห้องอาหาร ร้านค้า
น้อยใหญ่ให้ใจเย็น
เห็นแก่ผม หนอเด๋อนาย
บ่ตายย้อน มาม่า
สาวโรงงาน ทอผ้า
ฉันทนาเด๋อนั่นไคร่แน
เผิ่งนี่ติ๊มีแต่ดับเบิ้ลแย่
เผิ่งนี่ติ๊มีแต่ดับเบิ้ลแย่
แผลหล่มล้มบ่เซา
อดเอาอีหล่าอย่าถอย
อดเอาอีหล่าอย่าถอย
เงินบาทมันลอย
ได้หน่อยกะเอา
ทำใจอยากได้เงินเขา
แย่งกันบ้านเช่าข้าวกินกันมือ
บักเผิ่งนี่ตี้บ่มีงานทำ
บักเผิ่งนี่ตี้บ่มีงานทำ
อยู่นำเพื่อนฝูงลุงอา
อยู่นำเพื่อนฝูงลุงอา
กินต้มมาม่าหมดมื้อหมดค่ำ
ค่ำมานั่งหงอยงุ่นงาน
งานบ่มีทำโอ่ยเวรกรรมบักเผิ่ง
กะซิ้งกะเซิงปานผึ้งแตกฮัง
กะซิ้งกะเซิงปานผึ้งแตกฮัง
หมดปีกะบ่มีบ่อนว่าง
หมดปีกะบ่มีบ่อนว่าง
คิดฮอดบ้านค่างหิวข้าวอ่อนๆ
ปานบักโจกกะเหลือแต่โตลอนจ่อน
ปานบักโจกกะเหลือแต่โตลอนจ่อน
นอนไห่ซ่ำซะนี่
ม่อนหมองหั่น หม่องนี้
ลี่ซ้อนไปซ่าวตายบ่มีไผไฟดี
จังแม้ปีอเมซิ่ง
ผู้มีเงินเชิญซิห้าง
ห้างจ้างผมแน
ติงห้างๆจ้างผมแน่
คนตกงานแม่นไผสิแก้
กินแขกกะบ่เป็น
เจ้าหนี้แฮงเข็ญฮอดบ่เห็นใจกัน
เจ้าหนี้แฮงเข็ญฮอดบ่เห็นใจกัน
บักเผิ่งตกงานมันสุดปานตกท่ง
บ่แม่นโกหก
ข้อยโกก้อม.ข้อยโกก้อม..
...ยำๆใส่น้ำหลายๆ
ยำๆใส่น้ำหลายๆ
กินพอบ่ตายไปก่อนเถิดหนอ
แทนข้าวเซ้าห่อแลงห่อ
บางวันนั้นหนอห่อเดียวเบิดมื้อ
บ่มีเงินซื้อข้าวแกงข้าวจาน
บ่มีเงินซื้อข้าวแกงข้าวจาน
อีสานกองกันอือฮือ
อีสานกองกันอือฮือ
อดมื้อกินมื้อซกม๊กตกงาน
โต๋เต๋โซเซซมซาน
อยากกลับอีสานปานใจจะขาด
แม้แต่เหรียญบาทฮอดบ่ยังค้างถุง
แม้แต่เหรียญบาทฮอดบ่ยังค้างถุง
อยากคืนดง แดนด้าว
อีสานบ้านเฮาไปกินข้าวอยู่บ่อน
จ่ำแจ๋วบ๋องเอาบุญอยู่บ้าน
มันสิโก้กว่าอยู่กรุง
ช่างแม่นมัน ยากยุ่ง
ลุกเกยผมตกต่ำงานบ่มี
รองรับขับใจซิ ตายแล้ว
บ่มีแนว ยาใส้
ซ้าวใหญ่ปานบักหลอก
ซ้าวใหญ่ปานบักหลอก
อยู่บ้านนอกเฮานาว่าแล้ง
บ่มีแบงค์กะบ่ตาย
ทนไปทนได้ก็ทน
ทนไปทนได้ก็ทน
ไม่ได้ก็ทนโอ๊ยเราจนทำไง
ร้องเพลงแบบนี้แบบไหน
จะเหหาใครพอได้พึ่งพา
จะกลับบ้านนาเงินกะบ่มี
จะกลับบ้านนาเงินกะบ่มี
เป็นปีที่ไม่ได้งาน
เป็นปีที่ไม่ได้งาน
บักเสี่ยวอีสานอิฐหิวลิวลี
กินต้มมาม่าหมดปี
เบื่อเมืองแสงสีแต่ว่าหนีบ่ได้
จักเป็นจังใด๋ละใบสิบใบซาว
จักเป็นจังใด๋ละใบสิบใบซาว
กรรมกรนอนเศร้าอดสูอยู่ลองๆ
จ่มหม่ำๆหมอลำนักร้อง
จ่มหม่ำๆหมอลำนักร้อง
เที่ยวฮ้องจนเมื่อยแฮง
ฮ่องจนคอ แหบแห้ง
จนตาเวนแดงทั้งแบงค์บ่จ่าย
ซิเอาไซ้ซื้อน้ำซื้อข้าว
กะซุ่มเจ้าบ่จ่ายมา
ห้องอาหาร ร้านค้า
น้อยใหญ่ให้ใจเย็น
เห็นแก่ผม หนอเด๋อนาย
บ่ตายย้อน มาม่า
สาวโรงงาน ทอผ้า
ฉันทนาเด๋อนั่นไคร่แน
เผิ่งนี่ติ๊มีแต่ดับเบิ้ลแย่
เผิ่งนี่ติ๊มีแต่ดับเบิ้ลแย่
แผลหล่มล้มบ่เซา
อดเอาอีหล่าอย่าถอย
อดเอาอีหล่าอย่าถอย
เงินบาทมันลอย
ได้หน่อยกะเอา
ทำใจอยากได้เงินเขา
แย่งกันบ้านเช่าข้าวกินกันมือ
บักเผิ่งนี่ตี้บ่มีงานทำ
บักเผิ่งนี่ตี้บ่มีงานทำ
อยู่นำเพื่อนฝูงลุงอา
อยู่นำเพื่อนฝูงลุงอา
กินต้มมาม่าหมดมื้อหมดค่ำ
ค่ำมานั่งหงอยงุ่นงาน
งานบ่มีทำโอ่ยเวรกรรมบักเผิ่ง
กะซิ้งกะเซิงปานผึ้งแตกฮัง
กะซิ้งกะเซิงปานผึ้งแตกฮัง
หมดปีกะบ่มีบ่อนว่าง
หมดปีกะบ่มีบ่อนว่าง
คิดฮอดบ้านค่างหิวข้าวอ่อนๆ
ปานบักโจกกะเหลือแต่โตลอนจ่อน
ปานบักโจกกะเหลือแต่โตลอนจ่อน
นอนไห่ซ่ำซะนี่
ม่อนหมองหั่น หม่องนี้
ลี่ซ้อนไปซ่าวตายบ่มีไผไฟดี
จังแม้ปีอเมซิ่ง
ผู้มีเงินเชิญซิห้าง
ห้างจ้างผมแน
ติงห้างๆจ้างผมแน่
คนตกงานแม่นไผสิแก้
กินแขกกะบ่เป็น
เจ้าหนี้แฮงเข็ญฮอดบ่เห็นใจกัน
เจ้าหนี้แฮงเข็ญฮอดบ่เห็นใจกัน
บักเผิ่งตกงานมันสุดปานตกท่ง
บ่แม่นโกหก
ข้อยโกก้อม.ข้อยโกก้อม..
จบเนื้อเพลงเต้ยบักเผิ่งตกงาน - พรศักดิ์ ส่องแสง