...............
ดนตรี..7..BARS
5...6...7.
เชื่อคำเชิญเพลินคำเยินยอ
เขามาเคลียคลอ
มาขอเป็นแค่เพื่อน
ใจเคยชังก็ลางเลือน
ที่คิดบิดเบือน
กลายเป็นความเกรงใจ
เคยเงียบเหงาก็เบาบาง
มีเขาคอยเคียงข้าง
เหมือนเห็นทางกว้างไกล
พอเขาชวนชักก็อยากไป
หลงคารมพาให้ใจลอย
จิบเบียร์เบาเบา
ที่เขาให้ลอง
เริ่มริไม่ตริตรอง
มองผ่านของน้อย
เขาขยั้นขยอ
ขอให้เกียรติหน่อย
รุกเร้าบ่อยบ่อย
จนเราค่อยค่อยตาลาย
เขาเริ่มแตะต้อง
ที่ของสงวน
บอกรักชักชวน
ล้วนพูดง่ายง่าย
ฉันเริ่มอ่อนเพลีย
เพราะเบียร์แก้วสุดท้าย
รู้สึกตัวก็สาย
นอนร้องไห้คนเดียว
ดนตรี..9..BARS
7...8...9.
จิบเบียร์เบาเบา
ที่เขาให้ลอง
เริ่มริไม่ตริตรอง
มองผ่านของน้อย
เขาขยั้นขยอ
ขอให้เกียรติหน่อย
รุกเร้าบ่อยบ่อย
จนเราค่อยค่อยตาลาย
เขาเริ่มแตะต้อง
ที่ของสงวน
บอกรักชักชวน
ล้วนพูดง่ายง่าย
ฉันเริ่มอ่อนเพลีย
เพราะเบียร์แก้วสุดท้าย
รู้สึกตัวก็สาย
นอนร้องไห้คนเดียว
ดนตรี..7..BARS
5...6...7.
เชื่อคำเชิญเพลินคำเยินยอ
เขามาเคลียคลอ
มาขอเป็นแค่เพื่อน
ใจเคยชังก็ลางเลือน
ที่คิดบิดเบือน
กลายเป็นความเกรงใจ
เคยเงียบเหงาก็เบาบาง
มีเขาคอยเคียงข้าง
เหมือนเห็นทางกว้างไกล
พอเขาชวนชักก็อยากไป
หลงคารมพาให้ใจลอย
จิบเบียร์เบาเบา
ที่เขาให้ลอง
เริ่มริไม่ตริตรอง
มองผ่านของน้อย
เขาขยั้นขยอ
ขอให้เกียรติหน่อย
รุกเร้าบ่อยบ่อย
จนเราค่อยค่อยตาลาย
เขาเริ่มแตะต้อง
ที่ของสงวน
บอกรักชักชวน
ล้วนพูดง่ายง่าย
ฉันเริ่มอ่อนเพลีย
เพราะเบียร์แก้วสุดท้าย
รู้สึกตัวก็สาย
นอนร้องไห้คนเดียว
ดนตรี..9..BARS
7...8...9.
จิบเบียร์เบาเบา
ที่เขาให้ลอง
เริ่มริไม่ตริตรอง
มองผ่านของน้อย
เขาขยั้นขยอ
ขอให้เกียรติหน่อย
รุกเร้าบ่อยบ่อย
จนเราค่อยค่อยตาลาย
เขาเริ่มแตะต้อง
ที่ของสงวน
บอกรักชักชวน
ล้วนพูดง่ายง่าย
ฉันเริ่มอ่อนเพลีย
เพราะเบียร์แก้วสุดท้าย
รู้สึกตัวก็สาย
นอนร้องไห้คนเดียว
จบเนื้อเพลงเบียร์แก้วสุดท้าย - ณิชา ดารินทร์