เนื้อเพลง เปิบข้าว - คาราวาน

เปิบข้าว ทุกคราวคำ
จงสูจำ เป็นอาจินต์
เหงื่อกู ที่สูกิน
จึงก่อเกิด มาเป็นคน.
.ข้าวดี ณ.มีรส
ให้ชนชิม ทุกชั้นชน
เบิ้องหลัง สิทุกคน
แด่ขมขื่นจนเขียวข้าว.
.จากแดง มาเป็นรวง
ระยะทาง นั้นเหยียดยาว
จากรวง เป็นเม็ดข้าว
ล้วนทุกข์ยาก ลำบากเข็ญ.

เหงื่อหยด สักกี่หยาด
ทุกหยดหยาด ล้วนยากเย็น
ปูดโปน กี่เส้นเอ็น
จึงแปรรวง มาเป็นกิน.

น้ำเหงื่อ ที่เรื่อแดง
และน้ำแล้ง อันหลั่งริน
สายเลือด กูทั้งสิ้น
ที่สูซด กำซากฟัน
.จากแดง มาเป็นรวง
ระยะทาง นั้นเหยียดยาว
จากรวง เป็นเม็ดข้าว
ล้วนทุกข์ยาก ลำบากเข็ญ.
.เหงื่อหยด สักกี่หยาด
ทุกหยดหยาด ล้วนยากเย็น
ปูดโปน กี่เส้นเอ็น
จึงแปรรวง มาเป็นกิน.

น้ำเหงื่อ ที่เรื่อแดง
และน้ำแล้ง อันหลั่งริน
สายเลือด กูทั้งสิ้น
ที่สูซด กำซากฟัน