คนเราบางทีมันก็มีอารมณ์ที่ทำให้พร่ำเพ้อ
เมื่อคิดถึงใครที่เขาจากไปไม่ได้เจอ
จะทำยังไงเมื่อทุกชั่วโมงทุกนาที
เวลาผ่านไปอะไรๆ มันดูเนิ่นนานตอนไม่มีเธอ
ความทรมาน ในวันวาน ที่เราจากกัน
มันคือความจริง ที่ฉันอยาก ให้มันเป็นแค่ฝัน
ที่เสียน้ำตาไปมากมาย ที่ทุกข์ที่ร้อนที่ฟูมฟาย
เพราะรับความจริงยังไม่ได้
ครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่เจอกับตัว ไม่มีวันเข้าใจ
จากกันมันเจ็บปวดยังไง ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้
โลกก็หมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา มาเป็นบทเรียนให้ได้รู้
ก็รู้อยู่แล้วว่าวันนี้จะต้องมา
วันที่จากกันวันที่ฉันเสียน้ำตา
มันยากเกินทำใจ ในวันที่โลกมันเปลี่ยนไป
ไม่มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนก่อน
จะทำยังไง ให้ไม่ต้องจากลา จะทำยังไง ไม่ให้เสียน้ำตา
จะทำยังไง ให้โลกหมุนกลับมา มันคงจะไม่มี
ครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่เจอกับตัว ไม่มีวันเข้าใจ
จากกันมันเจ็บปวดยังไง ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้
โลกก็หมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
แต่ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา มาเป็นบทเรียนให้ได้รู้
โลกยังหมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา เป็นบทเรียนให้ได้รู้
จะอีกแค่ไหน เมื่อไรจะลุกขึ้นสักที
จะอีกนานไหม ที่เรายังหายไปไม่มี
จะพอได้ไหม หยุดทำร้ายตัวเองเสียที
จะเอาอีกไหม เจ็บปวดแค่ไหนก็รู้ดี
ไม่พอใช่ไหม ความเจ็บความเศร้าที่มี
คงไม่มีใคร เท่าตัวเธอที่รู้ดี
เมื่อคิดถึงใครที่เขาจากไปไม่ได้เจอ
จะทำยังไงเมื่อทุกชั่วโมงทุกนาที
เวลาผ่านไปอะไรๆ มันดูเนิ่นนานตอนไม่มีเธอ
ความทรมาน ในวันวาน ที่เราจากกัน
มันคือความจริง ที่ฉันอยาก ให้มันเป็นแค่ฝัน
ที่เสียน้ำตาไปมากมาย ที่ทุกข์ที่ร้อนที่ฟูมฟาย
เพราะรับความจริงยังไม่ได้
ครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่เจอกับตัว ไม่มีวันเข้าใจ
จากกันมันเจ็บปวดยังไง ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้
โลกก็หมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา มาเป็นบทเรียนให้ได้รู้
ก็รู้อยู่แล้วว่าวันนี้จะต้องมา
วันที่จากกันวันที่ฉันเสียน้ำตา
มันยากเกินทำใจ ในวันที่โลกมันเปลี่ยนไป
ไม่มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนก่อน
จะทำยังไง ให้ไม่ต้องจากลา จะทำยังไง ไม่ให้เสียน้ำตา
จะทำยังไง ให้โลกหมุนกลับมา มันคงจะไม่มี
ครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่เจอกับตัว ไม่มีวันเข้าใจ
จากกันมันเจ็บปวดยังไง ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้
โลกก็หมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
แต่ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา มาเป็นบทเรียนให้ได้รู้
โลกยังหมุนไป อย่างนั้น วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ว่าไม่มีอะไร มั่นคงตลอดไป นี่ใช่ไหมชีวิต
ใครก็ต้องเจออยู่แล้ว พลัดพราก และจากลา
เจอกัน จากกัน เรื่องธรรมดา เป็นบทเรียนให้ได้รู้
จะอีกแค่ไหน เมื่อไรจะลุกขึ้นสักที
จะอีกนานไหม ที่เรายังหายไปไม่มี
จะพอได้ไหม หยุดทำร้ายตัวเองเสียที
จะเอาอีกไหม เจ็บปวดแค่ไหนก็รู้ดี
ไม่พอใช่ไหม ความเจ็บความเศร้าที่มี
คงไม่มีใคร เท่าตัวเธอที่รู้ดี
จบเนื้อเพลงเรื่องธรรมดา - บุดดาเบลส