เนื้อเพลง แค่ไหน แค่นั้น - บอย อิมเมจิ้น

นาฬิกา ร้องบอก เวลา ก็เตือนบอก
ว่าถึง เวลา ที่ต้องไป
หมดเวลา แล้วมันคอยบอก
หมดเวลาแล้วเตือนตลอด
เสียงคุณครู ลอยเตือนย้ำมาแต่ไกล

พอแค่นั้น ทุกคน
หมดเวลาวางปากกา
แล้วเดินขึ้นมาคืน Answer Sheet

แล้วฉันก็ขออีกหน่อย
แล้วฉันก็ขออีกหน่อย
คุณครูชายตา มองมา
ส่งสายตา อย่าทำอย่างงั้น

บางทีบางครั้งต้องหยุด
บางทีบางครั้งต้องหยุด
บางทีบางคราวเราต้องเข้าใจ
ในเงื่อนไขของเวลา
ทุกคน เราเหมือนกัน
บางทีไม่มีเวลามากพอจะทำทุกอย่างให้มันดี
ทุกคน เราเหมือนกัน
เราไม่ได้มี เวลาที่มากพอจะทำ

ถึงแม้มันยากจะทำใจ ถึงแม้ไม่ง่ายจะทำใจ
ที่บอกว่าได้ แค่ไหน ก็แค่นั้นละกัน
ถึงแม้มันยากจะทำใจ แต่มันก็ต้องทำใจ
ก็ครูบอกได้แค่ไหน ก็แค่นั้น

หมดเวลา วางปากกา
หมดเวลา เดินออกมา โว้ โอ
หมดเวลา วางปากกา
หมดเวลา เดินออกมา โว้ โอ

พอเติบโตขึ้นมา โจทย์ปัญหามันก็เปลี่ยน
ฉันย้อนคิดถึงคำเดิมๆ
แต่ยังใช้ ได้เหมือนกัน
เสียงครูที่เคยได้บอก
เสียงที่เคยได้บอก
เป็นเสียงคุณครูกับคำเดิมๆ
ที่คอยย้ำ ซ้ำ ซ้ำ
ว่าความ รัก ก็เหมือน กัน
หมดเวลา เดินออกมา
แล้วเช็ดน้ำตามองเขาเดินไป
แล้วฉันก็ขออีกหน่อย
แล้วฉันก็ขออีกหน่อย
คุณครูชายตา มองมา
ส่งสายตา อย่าทำอย่างงั้น

บางทีบางครั้งต้องหยุด
บางทีบางครั้งต้องหยุด
บางทีบางคราวเราต้องเข้าใจ
ในเงื่อนไขของเวลา
ทุกคน เราเหมือนกัน
บางทีไม่มีเวลามากพอจะทำทุกอย่างให้มันดี
ทุกคน เราเหมือนกัน
เราไม่ได้มีเวลาที่มากพอจะทำ

ถึงแม้มันยากจะทำใจ
ถึงแม้ไม่ง่ายจะทำใจ
ที่บอกว่าได้ แค่ไหน ก็แค่นั้นละกัน
ถึงแม้มันยากจะทำใจ
แต่มันก็ต้องทำใจ
ก็ครูบอกได้แค่ไหน ก็แค่นั้น

ถึงแม้มันยากจะทำใจ
ถึงแม้ไม่ง่ายแต่ทำใจ
ที่บอกว่าได้ แค่ไหน ก็แค่นั้นละกัน
ถึงแม้มันยากจะทำใจ แต่มันก็ต้องทำใจ
คุณครูบอกได้แค่ไหน ก็แค่นั้น

หมดเวลา วางปากกา
หมดเวลา เดินออกมา โว้ โอ
หมดเวลา วางปากกา
หมดเวลา เดินออกมา โว้ โอ