ตอนเธออยู่รู้สึกรำคาญ
ทำอะไรก็ขัดใจไปแหม็ด
ขวางหูขวางตาเหมือนเธอเป็นตัวปัญหา
พอเธอไม่อยู่รู้สึกบายใจแต่บายใจได้ก็ไม่กี่วัน
นอนกะไม่หลับกินก็ไม่อิ่มไม่หรอย
มันกร่อยกร่อยไปหมดเลย
ดูเฉยเฉยมันเศร้าเศร้า
บ้านมันเหงาเงียบและวังเวง
ได้หนุกหนานและได้เมาแต่กลับบ้านมาก็เหงา
ไม่ได้ยินคำเรียกว่าตัวเองจากคนนั้น
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่าฉันขาดเธอไม่ได้
มันกร่อยกร่อยไปหมดเลย
ดูเฉยเฉยมันเศร้าเศร้า
บ้านมันเหงาเงียบและวังเวง
ได้หนุกหนานและได้เมาแต่กลับบ้านมาก็เหงา
ไม่ได้ยินคำเรียกว่าตัวเองจากคนนั้น โอ้ย
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่า
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่าฉันขาดเธอไม่ได้
มันขาดเธอไม่ได้
ทำอะไรก็ขัดใจไปแหม็ด
ขวางหูขวางตาเหมือนเธอเป็นตัวปัญหา
พอเธอไม่อยู่รู้สึกบายใจแต่บายใจได้ก็ไม่กี่วัน
นอนกะไม่หลับกินก็ไม่อิ่มไม่หรอย
มันกร่อยกร่อยไปหมดเลย
ดูเฉยเฉยมันเศร้าเศร้า
บ้านมันเหงาเงียบและวังเวง
ได้หนุกหนานและได้เมาแต่กลับบ้านมาก็เหงา
ไม่ได้ยินคำเรียกว่าตัวเองจากคนนั้น
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่าฉันขาดเธอไม่ได้
มันกร่อยกร่อยไปหมดเลย
ดูเฉยเฉยมันเศร้าเศร้า
บ้านมันเหงาเงียบและวังเวง
ได้หนุกหนานและได้เมาแต่กลับบ้านมาก็เหงา
ไม่ได้ยินคำเรียกว่าตัวเองจากคนนั้น โอ้ย
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่า
อยากให้คนขี้อ้อนกลับมานอนหนุนแขน
คนขี้บ่นคนนั้นที่ฉันไม่เคยใส่ใจ
คนที่จู้จี้จุกจิกวุ่นวายแต่ก็ห่วงใยฉันที่สุดเสมอ
อยากให้คนขี้ถามที่ชอบซักคอยโทรหา
คนที่หน้าสวยสวยชอบทำตัวเป็นคุณป้า
ที่ชอบนอนเกาพุงแย่งผ้าห่ม
กันทุกคืนคนนั้นกลับมา
สำนึกผิดและคิดได้แล้วว่าฉันขาดเธอไม่ได้
มันขาดเธอไม่ได้
จบเนื้อเพลงแฟนป้า - เคียว