ร้องโดย สุรศักดิ์ เรืองสุจิตรวัฒน์
เคยมีเพียงวันที่มันอ้างว้าง อยู่เพียงลำพังทุกวันช่างปวดใจ
ไม่เคยมีใครสักคนข้างกาย ข้างในหัวใจไม่เคยสัมผัสรักแท้
โลกใบเดิมมันมืดมันมน ชีวิตมันมีแต่แผล
แล้วเมื่อเธอมารักมาแคร์ โลกทั้งใบก็สดใส
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
เธอมาบรรเทาจิตใจของฉัน ให้ทุกๆวันมีแรงก้าวต่อไป
อยากขอบคุณเธอที่ให้หัวใจ และเป็นพลังให้ฉันไม่อ่อนแอ
โลกคงยังจะมืดจะมน ชีวิตคงมีแต่แผล
ถ้าไม่มีเธอมารั้งมาแคร์ โลกนี้คงไร้ความหมาย
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
ให้รู้ว่าฉันยังมีค่า อย่างน้อยข้างในสายตาของเธอ
เคยมีเพียงวันที่มันอ้างว้าง อยู่เพียงลำพังทุกวันช่างปวดใจ
ไม่เคยมีใครสักคนข้างกาย ข้างในหัวใจไม่เคยสัมผัสรักแท้
โลกใบเดิมมันมืดมันมน ชีวิตมันมีแต่แผล
แล้วเมื่อเธอมารักมาแคร์ โลกทั้งใบก็สดใส
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
เธอมาบรรเทาจิตใจของฉัน ให้ทุกๆวันมีแรงก้าวต่อไป
อยากขอบคุณเธอที่ให้หัวใจ และเป็นพลังให้ฉันไม่อ่อนแอ
โลกคงยังจะมืดจะมน ชีวิตคงมีแต่แผล
ถ้าไม่มีเธอมารั้งมาแคร์ โลกนี้คงไร้ความหมาย
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความเหงา จากสีดำๆบนโลกใบเก่า ให้ได้รู้จักคำว่าสุขใจ
เธอฉุดฉันขึ้นมาด้วยความรัก ฉุดฉันขึ้นมาสู่โลกใบใหม่ ให้เกียรติฉันได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอ
ให้รู้ว่าฉันยังมีค่า อย่างน้อยข้างในสายตาของเธอ
จบเนื้อเพลงโลกใบนี้ - ละคร เรือนไม้สีเบจ