เป็นแค่ร่มที่กางให้เธอเมื่อยามสายฝนมันโปรย
เป็นแค่สายลมโชยให้เธอไม่ร้อนกาย
เป็นแค่น้ำแก้วหนึ่งให้เธอได้พอช่วยดับกระหาย
ให้เธอได้พอสุขใจชั่วครั้งคราว
อย่างน้อย เป็นได้แค่นี้ ก็เป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว
หากเธอยังมีคนที่แคร์ เฝ้าดูแลเธอได้สบาย
ให้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอต้องการ
แค่อยากให้เธอมีความสุขดี ส่วนคนนี้เป็นไงไม่สำคัญ
ไม่จำเป็นต้องรักกัน แค่ให้ฉันได้รักเธอก็พอ
เป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งที่คอยห่วงใยทุกทุกเวลา
จะคอยเฝ้าซับน้ำตาถ้าหากเธอเสียใจ
เป็นห้องว่างที่เธอไม่เคยอยู่แต่ประตูเปิดรอไว้
ถ้าเธอไม่มีที่ไปก็แวะมา
อย่างน้อย เป็นได้แค่นี้ ก็เป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว
หากเธอยังมีคนที่แคร์ เฝ้าดูแลเธอได้สบาย
ให้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอต้องการ
แค่อยากให้เธอมีความสุขดี ส่วนคนนี้เป็นไงไม่สำคัญ
ไม่จำเป็นต้องรักกัน แค่ให้ฉันได้รักเธอก็พอ
เป็นแค่สายลมโชยให้เธอไม่ร้อนกาย
เป็นแค่น้ำแก้วหนึ่งให้เธอได้พอช่วยดับกระหาย
ให้เธอได้พอสุขใจชั่วครั้งคราว
อย่างน้อย เป็นได้แค่นี้ ก็เป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว
หากเธอยังมีคนที่แคร์ เฝ้าดูแลเธอได้สบาย
ให้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอต้องการ
แค่อยากให้เธอมีความสุขดี ส่วนคนนี้เป็นไงไม่สำคัญ
ไม่จำเป็นต้องรักกัน แค่ให้ฉันได้รักเธอก็พอ
เป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งที่คอยห่วงใยทุกทุกเวลา
จะคอยเฝ้าซับน้ำตาถ้าหากเธอเสียใจ
เป็นห้องว่างที่เธอไม่เคยอยู่แต่ประตูเปิดรอไว้
ถ้าเธอไม่มีที่ไปก็แวะมา
อย่างน้อย เป็นได้แค่นี้ ก็เป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว
หากเธอยังมีคนที่แคร์ เฝ้าดูแลเธอได้สบาย
ให้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอต้องการ
แค่อยากให้เธอมีความสุขดี ส่วนคนนี้เป็นไงไม่สำคัญ
ไม่จำเป็นต้องรักกัน แค่ให้ฉันได้รักเธอก็พอ
จบเนื้อเพลงให้ฉันเป็นคนสุดท้าย - พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร