เคยเป็นเธอที่ฉันมีตลอดมา เคยเป็นเธอที่ซับน้ำตาในยามเหงา
ทุกร้อนเสียใจเพียงใดมีเพื่อนคือเธอช่วยแบ่งเบา ไม่เหงาไม่กลัวไม่เหนื่อยไม่ท้อใจ
จนเวลาได้แยกเราให้ห่างกัน มันคงเป็นเพราะโชคชะตากำหนดไว้
ให้ฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ถึงแม้ว่าเรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
เมื่อฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ทั้งๆที่เรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
เคยมีบางครั้งที่อยากให้เป็นเหมือนดังเดิม แต่ใครเลยจะได้ทุกอย่างอย่างที่ฝัน
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
ทุกร้อนเสียใจเพียงใดมีเพื่อนคือเธอช่วยแบ่งเบา ไม่เหงาไม่กลัวไม่เหนื่อยไม่ท้อใจ
จนเวลาได้แยกเราให้ห่างกัน มันคงเป็นเพราะโชคชะตากำหนดไว้
ให้ฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ถึงแม้ว่าเรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
เมื่อฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ทั้งๆที่เรายังอยู่ใกล้ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
เคยมีบางครั้งที่อยากให้เป็นเหมือนดังเดิม แต่ใครเลยจะได้ทุกอย่างอย่างที่ฝัน
อะไรที่ทำให้ไกลฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่อะไรมากั้นเรา
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือถึงกันแต่เหมือนมีหมอกควันบางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน
จบเนื้อเพลงไกล - แหม่ม พัชริดา