เนื้อเพลง ไกล - แหม่ม พัชริดา วัฒนา

เคยเป็นเธอ
ที่ฉันมี ตลอดมา.
เคยเป็นเธอ
ที่ซับน้ำตา ในยามเหงา.
ทุกร้อนเสียใจเพียงใด
มีเพื่อนคือเธอช่วยแบ่งเบา
ไม่เหงา ไม่กลัว
ไม่เหนื่อยไม่ท้อใจ.
จนเวลา
ได้แยกเรา ให้ห่างกัน.
มันคงเป็น
เพราะโชคชะตา กำหนดไว้.
ให้ฉันและเธอ มีทาง
ที่เลือกเดินต่างกันไป
ถึงแม้ ว่าเรา
ยังอยู่ใกล้ๆกัน.
แต่มันไม่เหมือนเดิม
.อะไรที่ทำให้ไกล.
ฉันไม่เข้าใจ.
ฟ้าหรือทะเล
ที่กว้างใหญ่
อะไรมากั้นเรา.
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือ
ถึงกัน
แต่เหมือนมีหมอกควัน
บาง เบา
กั้นตรงกลาง
ขวางเรา ไม่ให้ได้เจอกัน
เมื่อฉัน และเธอมีทาง
ที่เลือก เดินต่างกันไป
ทั้งๆที่เรา ยังอยู่ใกล้ๆกัน
แต่มันไม่เหมือนเดิม
.อะไรที่ทำให้ไกล.
ฉันไม่เข้าใจ.
ฟ้าหรือทะเล
ที่กว้างใหญ่
อะไรมากั้นเรา.
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือ
ถึงกัน
แต่เหมือนมีหมอกควัน
บาง เบา
กั้นตรงกลาง
ขวางเรา ไม่ให้ได้เจอกัน
เคยมีบางครั้ง
ที่อยากให้เป็นเหมือนดังเดิม
แต่ใครเลย
จะได้ทุกอย่างอย่างที่ฝัน
.อะไรที่ทำให้ไกล.
ฉันไม่เข้าใจ.
ฟ้าหรือทะเล
ที่กว้างใหญ่
อะไรมากั้นเรา.
อยู่ใกล้กันเพียงเอื้อมมือ
ถึงกัน
แต่เหมือนมีหมอกควัน
บาง เบา
กั้นตรงกลาง
ขวางเรา ไม่ให้ได้เจอกัน