เนื้อเพลง ไฟกับตะวัน - ศักดา พัทธสีมา

ดนตรี 12 ห้อง..11...
12... คืน ที่เรายืนมองฟ้าด้วยกัน
บอกฉัน จะจับมือกันเรื่อยไป
จะไม่คิดเกรงกลัว
กับหนทางไกล
จะให้ฉันเป็นไฟส่องทาง
ความมืดมัวอ้างว้าง นั้นเธอ
ไม่หวั่นไหว
ดนตรี 4 ห้อง..3...
4... เดิน ผ่านกลางคืน
มาถึงกลางวัน
กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป
เมื่อเธอพบตะวัน ส่องแสงแรงไกล
ก็เลยทิ้งดวงไฟ ส่องทาง
เธอไม่กลัวอ้างว้าง จึงจากฉันไป
ไฟ กับประกายของแสงตะวัน
ฉันจึงไม่สงสัย
เธอ ย่อมจะโยนดวงไฟ
และคงไม่คิดกลับคืน
กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี
เจ็บคราวนี้ จะยอมข่มใจ
มองภาพเธอเดินหายไปจาก สายตา
ดนตรี 8 ห้อง..7...
8... เดิน ผ่านกลางคืน
มาถึงกลางวัน
กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป
เมื่อเธอพบตะวัน ส่องแสงแรงไกล
ก็เลยทิ้งดวงไฟ ส่องทาง
เธอไม่กลัวอ้างว้าง จึงจากฉันไป
กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี
เจ็บคราวนี้ จะยอมข่มใจ
มองภาพเธอเดินหายไปจาก สายตา