เหมือนต้นไม้กำลังจะตาย
ทิ้งใบลง สู่ดิน
หมดแรงจะดิ้นรน อยู่
แม้รดน้ำให้ไปเท่าไร
ไม่มีแรง ดูดซึม
หมดทางดีเหมือนเดิม
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
เหมือนกับรักที่มัน
ไม่ฟื้น คืน
ต้องทิ้งให้ดิน
มันกลบกลืนไป
รักของเราที่เธอปล่อยวาง
ที่กำลัง จะตาย
หมดไปจากทั้งหัว ใจ
แม้ว่าเธอจะคืนกลับมา
หวนคืนมาใส่ใจ
แต่มันก็สายเกิน
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
เธอต้องการอะไรอีกเธอ
ในเมื่อเธอเป็นคน
จากไป ในตอนนั้น
ฉันเองต้องทรมาน เท่าไร
กว่าจะลุก
ขึ้นยืนเหมือนเดิมได้
หมดร่องรอยความรัก
ให้มองหา.
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
ทิ้งใบลง สู่ดิน
หมดแรงจะดิ้นรน อยู่
แม้รดน้ำให้ไปเท่าไร
ไม่มีแรง ดูดซึม
หมดทางดีเหมือนเดิม
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
เหมือนกับรักที่มัน
ไม่ฟื้น คืน
ต้องทิ้งให้ดิน
มันกลบกลืนไป
รักของเราที่เธอปล่อยวาง
ที่กำลัง จะตาย
หมดไปจากทั้งหัว ใจ
แม้ว่าเธอจะคืนกลับมา
หวนคืนมาใส่ใจ
แต่มันก็สายเกิน
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
เธอต้องการอะไรอีกเธอ
ในเมื่อเธอเป็นคน
จากไป ในตอนนั้น
ฉันเองต้องทรมาน เท่าไร
กว่าจะลุก
ขึ้นยืนเหมือนเดิมได้
หมดร่องรอยความรัก
ให้มองหา.
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้
เมื่อสาย ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมัน เท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้น คืน
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
เมื่อรักมันโดน ความเจ็บ
กลืนหาย
จบเนื้อเพลงไม่มีทางฟื้นคืน - แอนนา