อยู่ตัวคนเดียวก็ดี อยากจะไปไหนก็ไปได้เลย
แต่เธอมาเผยใจ เธอมีใจให้กัน
ตกลงเลยรักเธอดูเป็นไง
แต่เอ๊ะมันชักยังไง หนักใจที่เธอไม่เคยเชื่อใจ
จะไปที่ไหนเธอ ตามเป็นเงาทุกทีเลย
เธอเชอร์ล็อกโฮมก็ยังอาย
เธอบอกห้ามส่งยิ้ม ห้ามคุยกับใครนะ
ห้ามโน่นห้ามนี่ ที่ไม่ใช่เธอห้ามไปทั้งหมด
มีเธอเป็นเหมือนครู โดนเธอดุทุกวัน
อะไรขะไหนหนาดขนาดนั้น
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
มีเธอเป็นเหมือนครู โดนเธอดุทุกวัน
อะไรขะไหนหนาดขนาดนั้น
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
แต่เธอมาเผยใจ เธอมีใจให้กัน
ตกลงเลยรักเธอดูเป็นไง
แต่เอ๊ะมันชักยังไง หนักใจที่เธอไม่เคยเชื่อใจ
จะไปที่ไหนเธอ ตามเป็นเงาทุกทีเลย
เธอเชอร์ล็อกโฮมก็ยังอาย
เธอบอกห้ามส่งยิ้ม ห้ามคุยกับใครนะ
ห้ามโน่นห้ามนี่ ที่ไม่ใช่เธอห้ามไปทั้งหมด
มีเธอเป็นเหมือนครู โดนเธอดุทุกวัน
อะไรขะไหนหนาดขนาดนั้น
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
มีเธอเป็นเหมือนครู โดนเธอดุทุกวัน
อะไรขะไหนหนาดขนาดนั้น
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
ไม่ไหว...มั้งเธอ ไม่ไหว...เลยเธอ
ถ้ามีเธอแล้วปวดหัว ไม่เอาแล้วฉันขอ Bye
จบเนื้อเพลงไม่ไหวมั้งเธอ - โฟร์ท นฤมล จิวังกูร