เนื้อเพลง Messenger - ปราโมทย์ วิเลปะนะ

ดอกไม้ที่เธอได้รับ กับข้อความที่ได้เห็น กับยิ้มของเธอแบบนั้น มันปั่นป่วนในใจ
จากทุกทุกคำว่ารัก จากทุกคำที่ส่งถึง ฉันทุกข์เมื่อเธอแอบซึ้ง ได้แต่เก็บข้างใน

คง อาจจะดี ถ้ามันเป็นคำที่ฉันนั้นบอกเอง ออกจากใจอย่างที่ฉันคิดไว้

แต่มันเป็นเพียงความรักที่ฝากมา
มันเป็นเพียงดอกไม้ที่ใครวานส่งผ่านทางฉัน ฝากให้เธอไว้ ไม่ได้มาจากฉันเลยสักนิด
มันเป็นเพียงความรักที่ฝากมา
เพียงเป็นความคิดถึงที่ใครเขาอยากให้เธอรู้ ฝากให้เธอรับ ฉันก็แค่เพียงคนที่ส่งมา

ดอกไม้ที่เธอไม่เห็น และรักที่เธอไม่รู้ ลึกซึ้งมานานแค่ไหน ก็ไม่เคยจะบอกไป
เพื่อนคนนึงอย่างฉัน ก็รู้เป็นได้แค่ไหน ถึงช้ำจะทำต่อไป สิ่งที่ใครไหว้วาน

ดี อาจจะดี ถ้ามันเป็นคำที่ฉันได้บอกเอง ออกจากใจกับเธอแค่สักครั้ง

( ซ้ำ * )

อึดอัดจิตใจแค่ไหนไม่เคยคงไม่รู้ ทุกนาที อย่างที่มันเป็น อยู่ตรงนี้

อยากให้เป็นคำที่ฉันได้บอกเอง ออกจากใจอย่างที่ฉันคิดไว้

( ซ้ำ ** )