ก็เป็นอีกครั้งที่ใจบอบช้ำกลับมา
เมื่อเธอได้ย้ำว่าเธอก็ยังรักเขา
ต่อให้คนนั้นไม่แคร์ไม่สนสักคราว
ต่อให้มีฉันเฝ้าเคียงข้างคอยดูแล
ทั้งที่รู้ก็เก็บอารมณ์ไว้ไม่ไหว
ได้แต่เผลอลืมตัวและพูดความจริงจากใจ…หยุดไม่ทัน
อีกกี่ครั้งจะพอ อีกกี่ครั้งจะจำ
ว่าอย่าล้ำเส้นเกินออกไป
เหมือนทำเธอให้เจ็บ ฉันเองก็เจ็บ ที่บอกว่ารักไป
ได้แต่โทษตัวเอง ด่าตัวเองทุกที
ที่ยังล้ำเส้นเกินออกไป
ทั้งที่รู้ว่าทำอย่างไร ไม่มีวันที่ใจของเธอจะเปลี่ยนจากเขา
เฝ้าคอยแต่คิดว่าการที่ฉันทุ่มเท
จะมีสิทธิ์ทำให้เธอเปิดใจสักครั้ง
ไม่ควรจะคิดก็ยังคงคิดอย่างนั้น
ไม่มีให้หวังก็ยังหวังไปวัน วัน
เมื่อเธอได้ย้ำว่าเธอก็ยังรักเขา
ต่อให้คนนั้นไม่แคร์ไม่สนสักคราว
ต่อให้มีฉันเฝ้าเคียงข้างคอยดูแล
ทั้งที่รู้ก็เก็บอารมณ์ไว้ไม่ไหว
ได้แต่เผลอลืมตัวและพูดความจริงจากใจ…หยุดไม่ทัน
อีกกี่ครั้งจะพอ อีกกี่ครั้งจะจำ
ว่าอย่าล้ำเส้นเกินออกไป
เหมือนทำเธอให้เจ็บ ฉันเองก็เจ็บ ที่บอกว่ารักไป
ได้แต่โทษตัวเอง ด่าตัวเองทุกที
ที่ยังล้ำเส้นเกินออกไป
ทั้งที่รู้ว่าทำอย่างไร ไม่มีวันที่ใจของเธอจะเปลี่ยนจากเขา
เฝ้าคอยแต่คิดว่าการที่ฉันทุ่มเท
จะมีสิทธิ์ทำให้เธอเปิดใจสักครั้ง
ไม่ควรจะคิดก็ยังคงคิดอย่างนั้น
ไม่มีให้หวังก็ยังหวังไปวัน วัน
จบเนื้อเพลงล้ำเส้น - ปราโมทย์ วิเลปะนะ