เนื้อเพลง ขุนเขายะเยือก - มาลีฮวนน่า

ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน
ไปให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินทาง นั้นไปไม่มีวันสิ้น
กองเกวียนยังเคลื่อนไหล

ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ

เฮ้ย เอ็งมาจากไหน
ห้วงหุบผาไหว เอ็งไปไหนมา
ข้า ท่องไปในแดนไพร หนทางยาวไกลภูผาสูงชัน
เฮ้ย แล้วเอ็งไปทำไร
กองเกวียนบ้านไพรผู้ใดเข็นขับ

มีเรื่องราวมากมายจะเล่า เอ็งจงฟังข้าก่อน
คน บนแผ่นผืนดินเดือดร้อน
แนวภูผารำพัน หรีดเรไร ร้องระงม

ลมพัดใบไม้ไหว ใจเจ้าโอนไหวลู่เอนตามลม
ยุทธภพกว้างไกล กระบี่สั่นไหว คนใช้ไร้คม
ข้าน้อยผู้ยากไร้ ไม่เคยหวั่นไหว แม้จำหมองหม่น

มีเรื่องราวมากมายจะบอก เอ็งจงฟังข้าบ้าง
ยุคกระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม
บ้านเมือง ถอยหลังเข้าคลอง

มีน้ำในจอก ให้คนผู้เดินทางผ่าน
ใครต้องการเมามาย
มีรักยิ่งใหญ่ ให้คนผู้เดินทางผ่าน
ใครต้องการดื่มกิน
ตำนานเพลงแม่น้ำร้อยสาย ขับลำนำเพลงเรือ

มากินเหล้ากันเหวย มาร้องเพลงเย้ยยั่วเย้าจันทรา
มาเชิญมาเถิดหนา มาร่ำสุราประสานเพลงกล่อม
อ่านกวีเย้ยจันทร์ ฝันให้ไกลที่สุด
ร่ำสุราเย้ยจน ทนทุกข์นานทานทน

ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน ไปให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินทาง นั้นไปไม่มีวันสิ้น กองเกวียนยังเคลื่อนไหล
ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ
ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ