โอ่ย เด้นาง
สายตาจ้องมองเห็นใจสั่น
บ้านอยู่เพียงฮั้วกั้น
มันกันได้บ่ตา
หรือแม่นถ้า
หยามเหยียดคนมอง
เขาประคองจู๋จี๋
พี่เห็นเป็นฮ้าย
ชายเฮือนใกล้
ไฉนเธอมองผ่าน
ปากบ่หวานอีนอ้อย
เงินน้อยหน่อยแหนง
เธอกลั่นแกล้งแหนงหน่ายอายกัน
ของกำนัลเขาหรูคู่มือสวมก้อย
ลืมสายสร้อยราคาสิบบาท
พี่คาดลาดซื้อให้ไฉนเจ้าว่าพอ
เดี๋ยวนี้พ้อชายใหม่หมายตา
ขอวิวาห์กินดองพี่นั่งมองคือใบ้
.ถูกใจใช่ไหมเธอจ๋า
วิวาห์จะมีขึ้นแน่นอน
คนใกล้มองไปสลอน
ชีวิตร้าวรอนอาทรโศกตรม
.สมกันแท้สีแพรใหม่ๆ
พี่ขืนใจแหวกม่านมองบ้านเงี่ยงหู
ทั้งพี่ฮู้ว่าเขาอยู่ฉันใด๋
เว้าภาษาหัวใจใส่ดังเสียงแว่ว
แนวเฮือนใกล้มองไปเห็นชัด
เขาสัมผัสอีน้องโฮฮ้องเมื่อเห็น
.เราเช่นไม่มีความหมาย
พี่ชายคือมดเฝ้าบักม่วง
น้ำตานองหน้ารินร่วง
มีรักไม่ทวงเมื่อรักร่วงครวญคราง
น้องนางทำพี่ลงคอ
โอ้นี่หละหนอสัญญาลมๆ
มันช้ำหัวใจเหลือข่ม
มันช้ำหัวใจเหลือข่ม
รักเดียวทางผมขื่นขมอกพัง
.ช่างทำได้โอ้ดวงใจผมขาด
ตัดสวาทสิ้นเยื่อเหลือตั้งแต่ลวง
ความรักร่วงเธอห่วงคนมี
เจ้าเห็นดีคนไกลจั่งใด๋น้อน้อง
ชายเคยคล้องสวมคอสแตนเลท
เขาสวมเพชรเเน่หล่าปีหน้าใส่ทอง
ปีนี้น้องสวมก่อนของเทียม
เจ้ายังเหนียมทำอาย
ละพี่กายพอแล้ว
.ใจแป้วเจ้าจะเข้าเรือนหอ
เสียแรงที่รอจะขายปอซื้อทอง
เดี๋ยวนี้เจ้ามีเป็นกอง
เดี๋ยวนี้เจ้ามีเป็นกอง
เขาป้อนสนองด้วยความต้องการเธอ
เสนออยากได้แหวนเพชร
เขาซื้อให้เสร็จทั้งเม็ดโตโก้เก๋
คนใกล้รักใครจำเจ
คนใกล้รักใครจำเจ
เขามองสนเท่ห์ขาดหลวงพ่อเงิน
เขาเพลินข้าวใหม่ปลามัน
เขาส่งยิ้มหวานบ้านใกล้ไม่มอง
หัวใจแหลกแล้วทุกห้อง
หัวใจแหลกแล้วทุกห้อง
เขามีเจ้าของพี่มองเพียงตา
.พอไหมหล่า สบายอุรานำชู้ผู้ใหม่
ให้คนใกล้นั่งช้ำทำได้แม่คุณ
คราวก่อนพุ้นเคยส่งอาหาร
มีของหวานแลงงายส่งชายยามเช้า
ลืมความเว้าเซากันสั่นติ
น้องทำทีบ่ฮู้ใจสู้พี่ขำ
คนใกล้ช้ำทำท่าเมินเฉย
คนใกล้ช้ำทำท่าเมินเฉย
ได้ใหม่มานอนเชย
บ่ห่วงเลยนำอ้าย
บ่ห่วงเลยนำอ้าย..
.
สายตาจ้องมองเห็นใจสั่น
บ้านอยู่เพียงฮั้วกั้น
มันกันได้บ่ตา
หรือแม่นถ้า
หยามเหยียดคนมอง
เขาประคองจู๋จี๋
พี่เห็นเป็นฮ้าย
ชายเฮือนใกล้
ไฉนเธอมองผ่าน
ปากบ่หวานอีนอ้อย
เงินน้อยหน่อยแหนง
เธอกลั่นแกล้งแหนงหน่ายอายกัน
ของกำนัลเขาหรูคู่มือสวมก้อย
ลืมสายสร้อยราคาสิบบาท
พี่คาดลาดซื้อให้ไฉนเจ้าว่าพอ
เดี๋ยวนี้พ้อชายใหม่หมายตา
ขอวิวาห์กินดองพี่นั่งมองคือใบ้
.ถูกใจใช่ไหมเธอจ๋า
วิวาห์จะมีขึ้นแน่นอน
คนใกล้มองไปสลอน
ชีวิตร้าวรอนอาทรโศกตรม
.สมกันแท้สีแพรใหม่ๆ
พี่ขืนใจแหวกม่านมองบ้านเงี่ยงหู
ทั้งพี่ฮู้ว่าเขาอยู่ฉันใด๋
เว้าภาษาหัวใจใส่ดังเสียงแว่ว
แนวเฮือนใกล้มองไปเห็นชัด
เขาสัมผัสอีน้องโฮฮ้องเมื่อเห็น
.เราเช่นไม่มีความหมาย
พี่ชายคือมดเฝ้าบักม่วง
น้ำตานองหน้ารินร่วง
มีรักไม่ทวงเมื่อรักร่วงครวญคราง
น้องนางทำพี่ลงคอ
โอ้นี่หละหนอสัญญาลมๆ
มันช้ำหัวใจเหลือข่ม
มันช้ำหัวใจเหลือข่ม
รักเดียวทางผมขื่นขมอกพัง
.ช่างทำได้โอ้ดวงใจผมขาด
ตัดสวาทสิ้นเยื่อเหลือตั้งแต่ลวง
ความรักร่วงเธอห่วงคนมี
เจ้าเห็นดีคนไกลจั่งใด๋น้อน้อง
ชายเคยคล้องสวมคอสแตนเลท
เขาสวมเพชรเเน่หล่าปีหน้าใส่ทอง
ปีนี้น้องสวมก่อนของเทียม
เจ้ายังเหนียมทำอาย
ละพี่กายพอแล้ว
.ใจแป้วเจ้าจะเข้าเรือนหอ
เสียแรงที่รอจะขายปอซื้อทอง
เดี๋ยวนี้เจ้ามีเป็นกอง
เดี๋ยวนี้เจ้ามีเป็นกอง
เขาป้อนสนองด้วยความต้องการเธอ
เสนออยากได้แหวนเพชร
เขาซื้อให้เสร็จทั้งเม็ดโตโก้เก๋
คนใกล้รักใครจำเจ
คนใกล้รักใครจำเจ
เขามองสนเท่ห์ขาดหลวงพ่อเงิน
เขาเพลินข้าวใหม่ปลามัน
เขาส่งยิ้มหวานบ้านใกล้ไม่มอง
หัวใจแหลกแล้วทุกห้อง
หัวใจแหลกแล้วทุกห้อง
เขามีเจ้าของพี่มองเพียงตา
.พอไหมหล่า สบายอุรานำชู้ผู้ใหม่
ให้คนใกล้นั่งช้ำทำได้แม่คุณ
คราวก่อนพุ้นเคยส่งอาหาร
มีของหวานแลงงายส่งชายยามเช้า
ลืมความเว้าเซากันสั่นติ
น้องทำทีบ่ฮู้ใจสู้พี่ขำ
คนใกล้ช้ำทำท่าเมินเฉย
คนใกล้ช้ำทำท่าเมินเฉย
ได้ใหม่มานอนเชย
บ่ห่วงเลยนำอ้าย
บ่ห่วงเลยนำอ้าย..
.
จบเนื้อเพลงคนใกล้ใจช้ำ - รุ่งโรจน์ เพชรธงชัย