คิดจะลืม ลืมเธอให้ได้ รู้บ้างไหม มันนานแสนนาน
รู้บ้างไหม มันทรมาน กับคำเลิกราแล้วเธอเดินจากไป
คนที่เคย เคยห่วงใยอยู่ คนที่เคยใกล้ชิดผูกพัน ก็แล้วทำไม
ทำไมคนนั้น กับคนที่เธอรักมากกว่าฉัน
จึงยอม ยอมหนี เพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว กับคำสุดท้าย
มันสายเกินไป สายเกินเกินที่จะทน (สายเกินไป เพราะคำนั้น...)
รู้บ้างไหม มันทรมาน กับคำเลิกราแล้วเธอเดินจากไป
คนที่เคย เคยห่วงใยอยู่ คนที่เคยใกล้ชิดผูกพัน ก็แล้วทำไม
ทำไมคนนั้น กับคนที่เธอรักมากกว่าฉัน
จึงยอม ยอมหนี เพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว กับคำสุดท้าย
มันสายเกินไป สายเกินเกินที่จะทน (สายเกินไป เพราะคำนั้น...)
จบเนื้อเพลงคำสุดท้าย - พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง