ถึงเธอจะพรากจากฉัน
ไกลกันสุดความหวัง
ฉันก็ยังรักเธอ
ฉัน ยังซื่อตรงเสมอ
แม้เธอเป็นของใคร
ฉันไม่ แปรผัน
ถึงโลกจะแหลกสลาย
จันทร์จะมืดแลหาย
ฉันไม่คลายสัมพันธ์
ขอเธออย่าลืมเลือนฉัน
แล้วเราคงพบกัน
เหมือนจันทร์ที่คู่ดารา
แต่ฉันยังนึกหวั่นเสมอ
รักเธอเลือนเหมือนม่านบังตา
บางวันฉันเฝ้าคอยหา
เปลี่ยวอุรา พาให้อาวรณ์
ถึงเธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกันร้าวรอน
ฉันรอด้วยใจเร่าร้อน
ทุกคืนวันฉันนอน
ขอวอนเธอกลับคืนมา
แต่ฉันยังนึกหวั่นเสมอ
รักเธอเลือนเหมือนม่านบังตา
บางวันฉันเฝ้าคอยหา
เปลี่ยวอุรา พาให้อาวรณ์
ถึงเธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกันร้าวรอน
ฉันรอด้วยใจเร่าร้อน
ทุกคืนวันฉันนอน
ขอวอนเธอกลับคืนมา
ไกลกันสุดความหวัง
ฉันก็ยังรักเธอ
ฉัน ยังซื่อตรงเสมอ
แม้เธอเป็นของใคร
ฉันไม่ แปรผัน
ถึงโลกจะแหลกสลาย
จันทร์จะมืดแลหาย
ฉันไม่คลายสัมพันธ์
ขอเธออย่าลืมเลือนฉัน
แล้วเราคงพบกัน
เหมือนจันทร์ที่คู่ดารา
แต่ฉันยังนึกหวั่นเสมอ
รักเธอเลือนเหมือนม่านบังตา
บางวันฉันเฝ้าคอยหา
เปลี่ยวอุรา พาให้อาวรณ์
ถึงเธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกันร้าวรอน
ฉันรอด้วยใจเร่าร้อน
ทุกคืนวันฉันนอน
ขอวอนเธอกลับคืนมา
แต่ฉันยังนึกหวั่นเสมอ
รักเธอเลือนเหมือนม่านบังตา
บางวันฉันเฝ้าคอยหา
เปลี่ยวอุรา พาให้อาวรณ์
ถึงเธอจะอยู่แห่งไหน
เธอคงไม่ลืมฉัน
เราจากกันร้าวรอน
ฉันรอด้วยใจเร่าร้อน
ทุกคืนวันฉันนอน
ขอวอนเธอกลับคืนมา
จบเนื้อเพลงม่านบังตา - สุเทพ วงศ์กำแหง