เนื้อเพลง รักชั่วคราว - ปู่จ๋าน ลองไมค์

ฉันนั่งเดียวดาย ใต้แสงจันทร์ในราตรี
นั่งโดยไม่มี ผู้ใดคู่กาย
มองดูดวงดาวที่เคียงคู่ผา
มองกลับมา ฉันเหงาใจ

คนที่เคยรัก และคนที่เคยกอด
คนที่เคยปลอบในยาม ท้อใจ
เป็นคนเดียวกัน ที่ทิ้งฉันไป
สิ้นแล้วเยื่อใย ไม่มีคำบอกลา

ฝากดาวบนฟ้า ที่ไกลเป็นล้านไมล์
สิ้นแสงของวันใหม่ มันยังกลับมาเช่นวันก่อน
ใจเธอดุจเมฆฝนบางเบา ไม่แน่นอน
ลมพัดอ่อนอีกไม่นานก็หายไป

เธอไปกับเขา เพียงชั่วคราวหรือว่าค้างคืน
เธอไปกับคนอื่น ที่เขาไม่ได้เป็นแฟนของเธอ
คงมีอะไรกันแล้ว ไม่ว่าค้างคืน หรือเพียงชั่วคราว
ใช่หรือเปล่า เธอกับเขาทำอะไรกัน

ให้ความผิดหวัง เป็นดั่งความมืดหม่น
ให้ความสุขล้น เป็นดั่งแสงจันทร์
ให้ความเจ็บช้ำ ฝากไปที่ดาวนั้น
ให้เธอฉันโคจรอยู่ห่างกัน

ใช่เธอ ปลิวไหวดั่งสายลมที่เลื่อนลอย
ฝากใจดวงน้อย ของฉันล่องลอยไป
ราตรีที่เปลี่ยวเหงาอีกไม่นาน ก็ต้องผ่านไป
แสงวันใหม่ส่องนำใจ ให้ลืมเธอ

เธอไปกับเขา เพียงชั่วคราวหรือว่าค้างคืน
เธอไปกับคนอื่น ที่เขาไม่ได้เป็นแฟนของเธอ
คงมีอะไรกันแล้ว ไม่ว่าค้างคืน หรือเพียงชั่วคราว
ใช่หรือเปล่า เธอกับเขาทำอะไรกัน

ในระบบสุริยะมีแสงอาทิตย์และดวงจันทร์
ถ้าเธอเป็นกลางคืน ฉันขอตรงข้ามเป็นกลางวัน
ถ้าเธอเป็นกรกฎฉันคงเป็นราศีกันย์
ถ้าเธอเป็นฮาโลวีน ฉันขอเป็น 14 กุมภาพันธ์
หมู่ดาวมีนับอนันต์ มีมากมายและน้อยใหญ่
มิอาจอยู่ในกำมือ เพราะฉันไม่ใช่เป็นดาวลูกไก่
มืดหม่นยามอาทิตย์ดับแสง เพื่อให้เห็นค่าของวันใหม่
แสงแรกแห่งรุ่งอรุณ มันจึงอบอุ่นอยู่ร่ำไป ร่ำไป

เธอไปกับเขา เพียงชั่วคราวหรือว่าค้างคืน
เธอไปกับคนอื่น ที่เขาไม่ได้เป็นแฟนของเธอ
คงมีอะไรกันแล้ว ไม่ว่าค้างคืน หรือเพียงชั่วคราว
ใช่หรือเปล่า เธอกับเขาทำอะไรกัน

เธอไปกับเขา เพียงชั่วคราวหรือว่าค้างคืน
เธอไปกับคนอื่น ที่เขาไม่ได้เป็นแฟนของเธอ
คงมีอะไรกันแล้ว ไม่ว่าค้างคืน หรือเพียงชั่วคราว
ใช่หรือเปล่า เธอกับเขาทำอะไรกัน