เข้าใกล้เมื่อไรก็ยังต้องบอกตัวเองให้ถอยไป
ใจเขามีคนอยู่ทั้งคนอย่าได้สนใจ
หันหน้าออกไปไม่ให้รู้สึกไม่อยากจะนึกไกล
มันยิ่งทำให้เจ็บเหลือเกินแค่จะถอนตัว
เกลียดตัวเองที่รู้ดี แต่ไม่มีแม้ทางออก
บอกตัวเองว่าต้องพอได้แล้ว
รู้สึกตัวเองซะที ว่าผิด
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกาย คนของคนอื่น
ทั้งรู้ว่าฉันยังไงก็ผิด แต่จะทำเช่นไร
ใจไม่ยอมจะกลับที่เดิม ฉันก็เสียใจ
ถ้ารู้สักนิดจะหยุดคิดก่อน ก่อนที่จะคบใคร
คงต้านทานไว้ก่อนมอบใจ ให้ไปทั้งดวง
เกลียดตัวเองที่รู้ดี แต่ไม่มีแม้ทางออก
บอกตัวเองว่าต้องพอได้แล้ว
รู้สึกตัวเองซะที ว่าผิด
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกาย
รู้สึกตัวเองซะที
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกายคนของคนอื่น
ใจเขามีคนอยู่ทั้งคนอย่าได้สนใจ
หันหน้าออกไปไม่ให้รู้สึกไม่อยากจะนึกไกล
มันยิ่งทำให้เจ็บเหลือเกินแค่จะถอนตัว
เกลียดตัวเองที่รู้ดี แต่ไม่มีแม้ทางออก
บอกตัวเองว่าต้องพอได้แล้ว
รู้สึกตัวเองซะที ว่าผิด
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกาย คนของคนอื่น
ทั้งรู้ว่าฉันยังไงก็ผิด แต่จะทำเช่นไร
ใจไม่ยอมจะกลับที่เดิม ฉันก็เสียใจ
ถ้ารู้สักนิดจะหยุดคิดก่อน ก่อนที่จะคบใคร
คงต้านทานไว้ก่อนมอบใจ ให้ไปทั้งดวง
เกลียดตัวเองที่รู้ดี แต่ไม่มีแม้ทางออก
บอกตัวเองว่าต้องพอได้แล้ว
รู้สึกตัวเองซะที ว่าผิด
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกาย
รู้สึกตัวเองซะที
ที่ยังมัวเฝ้าคิด เฝ้ารัก คนที่เขาแค่เหงาใจ
รู้สึกตัวเองซะที ไม่ถูก
อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รักเขา
เคียงอยู่ข้างกายคนของคนอื่น
จบเนื้อเพลงรู้สึกตัวเองเสียที - ปุ๊กปิ๊ก กิตติยา รัตนจิรเศรษฐ