ดนตรี..4..Bars
2...3...4
ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดโศก
วิโยกโศกจนหม่นหมอง
กลัวผู้ฟังเค้าไม่อยากมอง
ยามบทรักในห้อง
กลัวผู้ฟังจะบาดใจ
เค้าหาว่าเราไม่ห่วงใครเลย
ครั้งเดียวไม่เคย
คิดจะเพิกเฉยไฉน
ในสังคมเค้าต้องเรียกใช้
ใช่จะทิ้งเธอให้
ช้ำใจอยู่กับน้ำตา
ยามที่ฉันต้องออกจากบ้าน
เพราะไปประกอบการงาน
ใช่ไปรำพันสัญญา
หน้าที่แสดงเค้ารอคอยท่า
ในบทถึงตอนวิวาห์
ฉันเสียสัญญาเพราะเธอ
ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดสุข
ฉันก็ห่วงเธอเสมอ
เธอนั้นฟังหรือเปล่าเราเพ้อ
ยามฉันตายเพราะบทเสนอ
เธอนั้นคงชอบใจ
2...3...4
ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดโศก
วิโยกโศกจนหม่นหมอง
กลัวผู้ฟังเค้าไม่อยากมอง
ยามบทรักในห้อง
กลัวผู้ฟังจะบาดใจ
เค้าหาว่าเราไม่ห่วงใครเลย
ครั้งเดียวไม่เคย
คิดจะเพิกเฉยไฉน
ในสังคมเค้าต้องเรียกใช้
ใช่จะทิ้งเธอให้
ช้ำใจอยู่กับน้ำตา
ยามที่ฉันต้องออกจากบ้าน
เพราะไปประกอบการงาน
ใช่ไปรำพันสัญญา
หน้าที่แสดงเค้ารอคอยท่า
ในบทถึงตอนวิวาห์
ฉันเสียสัญญาเพราะเธอ
ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดสุข
ฉันก็ห่วงเธอเสมอ
เธอนั้นฟังหรือเปล่าเราเพ้อ
ยามฉันตายเพราะบทเสนอ
เธอนั้นคงชอบใจ
จบเนื้อเพลงละครบทรัก - สุเทพ วงศ์กำแหง