หรอย สามช่า
คาราบาว
G
มาฟังกันฮิต
เพื่อนนิสิตนักศึกษา
ผมมีปริญญา
จบมหาวิทยาลัย....
ร่ำเรียนจนจบ
กันแต่ตะวันออกเฉียงใต้
มาทำงานรับใช้
คนตะวันออกกลาง...
ถึงมีปริญญา
ยังยื้อแย่งแข่งขัน
หางานทำทั้งวัน
มาเป็นเวลาหลายปี....
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนขวนขวาย
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนสนสาย
ไม่มีเงินก็อดตาย
ไม่มีเส้นก็อดงาน
(ไม่อยากกะหรอย)
เขาเก็บภาษี
มาสอนเป็นภาษา
จากเมืองใต้ขึ้นมา
จากเมืองเหนือลงมา..
มาสร้างเป็นตึก
หลังโตสูงใหญ่
มีน้ำมีไฟ
มีติดแอร์ให้เรียน...
มาซื้อกระดาษ
พิมพ์เป็นใบปริญญา
แจกจ่ายนักศึกษา
ตามมหาวิทยาลัย...
ร่ำเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ..
เล่าเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ
ไม่มีงานเมืองไทย
จำใจต้องจากจร
โอ็ย...
ว่า.อ้อ.ออ.อ้อ.อ๊อ.
อ๊อ.. มีปริญญาพร่ำพรื้อ
พอเรียนจบแล้วหรือ
บินปรื่อไปเมืองไกล...
มันคิดถึงแกงพุงปลา
น้ำชุบแมงดาผัดสะตอ
หนังลุงหนังจอ
โนราห์เมืองใต้...
ทั้งเพื่อนฝูงมากมาย
อยู่หาดใหญ่ปัตตานี
สงขลานครศรีฯ
ไปทั่วแคว้นแดนใต้...
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
มองไปทิศทางใด
มีแต่ทราย มีแต่ทราย
(ไม่อยากกะหรอยจังฮู้)
แดดร้อนๆ
นอนใต้ต้นกระบองเพชร
ตัวเป็นมันเป็นเม็ด
มันเผ็ดดังโดนดีปรี...
มองหาผืนดิน
ก็มีแต่หินกับทราย
มีแต่อูฐกับควาย
คือคนไทยที่ถูกลวง...
คนมีปริญญา
ยังไม่รู้ว่ามาทำพรื้อ
ทนอดมื้อกินมื้อ
จะมีความหวังอะไร...
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน..
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน
มันอยากจะจี้เครื่องบิน
กลับปักษ์ใต้บ้านเรา
ให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
ให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
เอ้าให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
ให้มันหรอยให้มันหรอย
อ๊อ.อ๊อ.อ๊อ...
หรอยจังฮู้...
คาราบาว
G
มาฟังกันฮิต
เพื่อนนิสิตนักศึกษา
ผมมีปริญญา
จบมหาวิทยาลัย....
ร่ำเรียนจนจบ
กันแต่ตะวันออกเฉียงใต้
มาทำงานรับใช้
คนตะวันออกกลาง...
ถึงมีปริญญา
ยังยื้อแย่งแข่งขัน
หางานทำทั้งวัน
มาเป็นเวลาหลายปี....
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนขวนขวาย
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนสนสาย
ไม่มีเงินก็อดตาย
ไม่มีเส้นก็อดงาน
(ไม่อยากกะหรอย)
เขาเก็บภาษี
มาสอนเป็นภาษา
จากเมืองใต้ขึ้นมา
จากเมืองเหนือลงมา..
มาสร้างเป็นตึก
หลังโตสูงใหญ่
มีน้ำมีไฟ
มีติดแอร์ให้เรียน...
มาซื้อกระดาษ
พิมพ์เป็นใบปริญญา
แจกจ่ายนักศึกษา
ตามมหาวิทยาลัย...
ร่ำเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ..
เล่าเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ
ไม่มีงานเมืองไทย
จำใจต้องจากจร
โอ็ย...
ว่า.อ้อ.ออ.อ้อ.อ๊อ.
อ๊อ.. มีปริญญาพร่ำพรื้อ
พอเรียนจบแล้วหรือ
บินปรื่อไปเมืองไกล...
มันคิดถึงแกงพุงปลา
น้ำชุบแมงดาผัดสะตอ
หนังลุงหนังจอ
โนราห์เมืองใต้...
ทั้งเพื่อนฝูงมากมาย
อยู่หาดใหญ่ปัตตานี
สงขลานครศรีฯ
ไปทั่วแคว้นแดนใต้...
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
มองไปทิศทางใด
มีแต่ทราย มีแต่ทราย
(ไม่อยากกะหรอยจังฮู้)
แดดร้อนๆ
นอนใต้ต้นกระบองเพชร
ตัวเป็นมันเป็นเม็ด
มันเผ็ดดังโดนดีปรี...
มองหาผืนดิน
ก็มีแต่หินกับทราย
มีแต่อูฐกับควาย
คือคนไทยที่ถูกลวง...
คนมีปริญญา
ยังไม่รู้ว่ามาทำพรื้อ
ทนอดมื้อกินมื้อ
จะมีความหวังอะไร...
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน..
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน
มันอยากจะจี้เครื่องบิน
กลับปักษ์ใต้บ้านเรา
ให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
ให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
เอ้าให้มันหรอยให้มันหรอย
เอ้ย....
ให้มันหรอยให้มันหรอย
อ๊อ.อ๊อ.อ๊อ...
หรอยจังฮู้...
จบเนื้อเพลงหรอย สามช่า - คาราบาว