ในหุบเขา
เรามีเพื่อนร่วมใจ
พลิกพื้นดินนา ไร่
ข้าวปลาอาหารพอ กิน
อยู่อย่างเจียมตัว
ไม่มัวเมาหนี้สิน
แมลงแย่งผักเรากิน
นกบินมากินแมลง
ตื่นแต่เช้า
หมอกคลุมนุ่มชื้นฟืนไฟ
ผึ้งงานสำราญดอกไพร
หอมกรุ่นอุ่นไฟแกงแฟง
ชีวิตไม่เสริม
ไม่สวยไม่รวยปรุงแต่ง
ชีวิตไม่มีเสแสร้ง
รักใครก็บอกตรงๆ
โปรย ควันไฟเป็นสายสีนวล
ตะแบกม่วงงามอบอวล
นวลสีครามค่ำลง
มืดเพียงใด
เพียงดาวหนึ่งดวงกลาง ดง
แสงนวลหนึ่งนั้นจรรโลง
จิตเราให้เศร้าเหงาคลาย
ในหุบเขา
เราคิดถึงบางคน
แต่ไม่เคยเพ้อบ่น
เพราะรู้ว่าเธออยู่ไกล
ฝากดวงดาว
ดั่งดวงตาฟ้าห่วงใย
บุญเราน้อยเกินไป
ขอร่วมใจแค่ฟ้าเดียวกัน
โปรย ควันไฟเป็นสายสีนวล
ตะแบกม่วงงามอบอวล
นวลสีครามค่ำลง
มืดเพียงใด
เพียงดาวหนึ่งดวงกลาง ดง
แสงนวลหนึ่งนั้นจรรโลง
จิตเราให้เศร้าเหงาคลาย
ในหุบเขา
เราคิดถึงบางคน
แต่ไม่เคยเพ้อบ่น
เพราะรู้ว่าเธออยู่ไกล
ฝากดวงดาว
ดั่งดวงตาฟ้าห่วงใย
บุญเราน้อยเกินไป
ขอร่วมใจแค่ฟ้าเดียวกัน
เรามีเพื่อนร่วมใจ
พลิกพื้นดินนา ไร่
ข้าวปลาอาหารพอ กิน
อยู่อย่างเจียมตัว
ไม่มัวเมาหนี้สิน
แมลงแย่งผักเรากิน
นกบินมากินแมลง
ตื่นแต่เช้า
หมอกคลุมนุ่มชื้นฟืนไฟ
ผึ้งงานสำราญดอกไพร
หอมกรุ่นอุ่นไฟแกงแฟง
ชีวิตไม่เสริม
ไม่สวยไม่รวยปรุงแต่ง
ชีวิตไม่มีเสแสร้ง
รักใครก็บอกตรงๆ
โปรย ควันไฟเป็นสายสีนวล
ตะแบกม่วงงามอบอวล
นวลสีครามค่ำลง
มืดเพียงใด
เพียงดาวหนึ่งดวงกลาง ดง
แสงนวลหนึ่งนั้นจรรโลง
จิตเราให้เศร้าเหงาคลาย
ในหุบเขา
เราคิดถึงบางคน
แต่ไม่เคยเพ้อบ่น
เพราะรู้ว่าเธออยู่ไกล
ฝากดวงดาว
ดั่งดวงตาฟ้าห่วงใย
บุญเราน้อยเกินไป
ขอร่วมใจแค่ฟ้าเดียวกัน
โปรย ควันไฟเป็นสายสีนวล
ตะแบกม่วงงามอบอวล
นวลสีครามค่ำลง
มืดเพียงใด
เพียงดาวหนึ่งดวงกลาง ดง
แสงนวลหนึ่งนั้นจรรโลง
จิตเราให้เศร้าเหงาคลาย
ในหุบเขา
เราคิดถึงบางคน
แต่ไม่เคยเพ้อบ่น
เพราะรู้ว่าเธออยู่ไกล
ฝากดวงดาว
ดั่งดวงตาฟ้าห่วงใย
บุญเราน้อยเกินไป
ขอร่วมใจแค่ฟ้าเดียวกัน
จบเนื้อเพลงในหุบเขา - พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ