ในวันที่ร่างกายผมอ่อนล้าลง ไปอย่างช้า ๆ
ไร้ความรักเยียวยา หายใจ
อยากหลับตาผ่านวันพรุ่งนี้ไปอีกเช้า
เพราะมันได้กลายเป็นวันที่ฟ้าสีเทา
และเมื่อรู้ตัวดี ว่าฉันกำลังจะถูกทิ้งไป
ความรักที่มีให้กันมันโดนกัดกินไปทั้งหัวใจ
และภาพในตอนนั้น ในตอนที่เธอเข้ามา
มันจึงได้หายไป พร้อมกับใจที่ลับลา
เพราะถ้าใครเขาบอกว่ารัก คุณจงเผื่อใจเอาไว้ดี ๆ
ไม่อยากให้เจ็บช้ำ คุณอาจโดทิ้งทุกวินาที
ทุกสิ่งที่เรานั้นทำเขาอาจจะมองว่าสายไป
จะรั้งเธอไว้ก็คงจะไร้ความหมาย
เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องเดินออกไปจากตรง
ความรักที่มีให้กันเคยเป็นแค่ช่วงเวลาที่ดี
ไม่รู้เธอไปกับใคร เธอเอาฉันไว้เป็นคนที่รอ
หากรักที่เธอต้องการแต่คนอย่างฉันมันไม่ดีพอ
คงต้องถอดถอนใจ
เจ็บมาแล้วกี่ครั้งก็ไม่เคยจำ เพราะเลือกจะให้มันเป็นแบบนี้
งั้นเจ็บอีกทีต่อไปละกัน เพราะดูมันสวยงาม
เริ่มความรักเหมือนหาดทราย ท้ายที่สุดใครทนช้ำ
บอกซ้ำ ๆ ว่าอยากตาย
อยู่ในสภาวะที่โดนเธอให้ว่าหมดใจ
เหมือนถ้าผมไม่ปล่อยเพลงคุณคงจะบอกว่าหมดไฟ
ความจริงคืออยากพูดแต่ไม่รู้จะพูดยังไง
เพราะความรู้สึกมันมีค่ามากกว่าจะให้ไปพูดกับใคร
ความรักกับคุณเหรอ ผมให้คุณได้ทั้งชีวิต
แต่ที่รับมันกลับคือสัตว์ร้ายยังมีพิษ
ดั่งในบทกวีที่นักประพันธ์ยังบอก
ความรักสวยงามเพียงใดแต่ภายในใจเจ้ายังบอด
จบลงด้วยคราบน้ำตา และคำสัญญาที่เธอไม่สนใจ
เพราะเพียงแค่ตัวเลือกและเธอเลือกใครที่ไม่ใช่ผมไง
สุดท้ายมีเพียงรอยยิ้มให้คุณจากคน คนหนึ่งที่ฝากมา
ใจความที่ผ่านเพลง และบรรเลงจากปากกา
เพราะถ้าใครเขาบอกว่ารัก คุณจงเผื่อใจเอาไว้ดี ๆ
ไม่อยากให้เจ็บช้ำ คุณอาจโดทิ้งทุกวินาที
ทุกสิ่งที่เรานั้นทำเขาอาจจะมองว่าสายไป
จะรั้งเธอไว้ก็คงจะไร้ความหมาย
เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องเดินออกไปจากตรง
ความรักที่มีให้กันเคยเป็นแค่ช่วงเวลาที่ดี
ไม่รู้เธอไปกับใคร เธอเอาฉันไว้เป็นคนที่รอ
หากรักที่เธอต้องการแต่คนอย่างฉันมันไม่ดีพอ
คงต้องถอดถอนใจ
ไร้ความรักเยียวยา หายใจ
อยากหลับตาผ่านวันพรุ่งนี้ไปอีกเช้า
เพราะมันได้กลายเป็นวันที่ฟ้าสีเทา
และเมื่อรู้ตัวดี ว่าฉันกำลังจะถูกทิ้งไป
ความรักที่มีให้กันมันโดนกัดกินไปทั้งหัวใจ
และภาพในตอนนั้น ในตอนที่เธอเข้ามา
มันจึงได้หายไป พร้อมกับใจที่ลับลา
เพราะถ้าใครเขาบอกว่ารัก คุณจงเผื่อใจเอาไว้ดี ๆ
ไม่อยากให้เจ็บช้ำ คุณอาจโดทิ้งทุกวินาที
ทุกสิ่งที่เรานั้นทำเขาอาจจะมองว่าสายไป
จะรั้งเธอไว้ก็คงจะไร้ความหมาย
เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องเดินออกไปจากตรง
ความรักที่มีให้กันเคยเป็นแค่ช่วงเวลาที่ดี
ไม่รู้เธอไปกับใคร เธอเอาฉันไว้เป็นคนที่รอ
หากรักที่เธอต้องการแต่คนอย่างฉันมันไม่ดีพอ
คงต้องถอดถอนใจ
เจ็บมาแล้วกี่ครั้งก็ไม่เคยจำ เพราะเลือกจะให้มันเป็นแบบนี้
งั้นเจ็บอีกทีต่อไปละกัน เพราะดูมันสวยงาม
เริ่มความรักเหมือนหาดทราย ท้ายที่สุดใครทนช้ำ
บอกซ้ำ ๆ ว่าอยากตาย
อยู่ในสภาวะที่โดนเธอให้ว่าหมดใจ
เหมือนถ้าผมไม่ปล่อยเพลงคุณคงจะบอกว่าหมดไฟ
ความจริงคืออยากพูดแต่ไม่รู้จะพูดยังไง
เพราะความรู้สึกมันมีค่ามากกว่าจะให้ไปพูดกับใคร
ความรักกับคุณเหรอ ผมให้คุณได้ทั้งชีวิต
แต่ที่รับมันกลับคือสัตว์ร้ายยังมีพิษ
ดั่งในบทกวีที่นักประพันธ์ยังบอก
ความรักสวยงามเพียงใดแต่ภายในใจเจ้ายังบอด
จบลงด้วยคราบน้ำตา และคำสัญญาที่เธอไม่สนใจ
เพราะเพียงแค่ตัวเลือกและเธอเลือกใครที่ไม่ใช่ผมไง
สุดท้ายมีเพียงรอยยิ้มให้คุณจากคน คนหนึ่งที่ฝากมา
ใจความที่ผ่านเพลง และบรรเลงจากปากกา
เพราะถ้าใครเขาบอกว่ารัก คุณจงเผื่อใจเอาไว้ดี ๆ
ไม่อยากให้เจ็บช้ำ คุณอาจโดทิ้งทุกวินาที
ทุกสิ่งที่เรานั้นทำเขาอาจจะมองว่าสายไป
จะรั้งเธอไว้ก็คงจะไร้ความหมาย
เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องเดินออกไปจากตรง
ความรักที่มีให้กันเคยเป็นแค่ช่วงเวลาที่ดี
ไม่รู้เธอไปกับใคร เธอเอาฉันไว้เป็นคนที่รอ
หากรักที่เธอต้องการแต่คนอย่างฉันมันไม่ดีพอ
คงต้องถอดถอนใจ
จบเนื้อเพลงไปจาก...ตรงนี้ - เอ็มซี คิง