เนื้อเพลง พงษ์พัฒน์ - พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

แล้วไปแล้วฉันมันโง่เองที่ยอมอย่างนั้น นึกไม่ถึงเธอจะเป็นเหมือนทะเลทราย
แม้วันนี้ฉันจะฟั่นเฟือนกับคำสุดท้าย เธอก็ไปไม่ต้องมาสั่งเสีย
เจอะกับคนเนรคุณ มันก็คงเป็นเวรกรรม อย่ากลับมาทำให้ทรมาน
ยอมแพ้แล้ว ชาติเดียวก็รู้ รักเธอเท่าไหร่ ต้องเจ็บเท่ากันไปอีกนาน
อย่ามาให้ฉันเห็นขอกันสักครั้ง แล้วฉันจะบอกว่าจะไม่ลืมพระคุณนี้
เธอใช่ไหมทิ้งตัวสำรอง ให้ใจมันร้าว ไปกับเขาแล้วก็จะย้อนมาหรือไง
แม้วันนั้นใจจะนักเลงกับเธอแค่ไหน รู้เอาไว้ว่าใจตายไปแล้ว